Na tropach rzochowskiego posła II RP Bronisława Greissa

Co roku, 1 czerwca w Sejmie odbywa się posiedzenie Dzieci i Młodzieży. Setki młodych ludzi z całej Polski co roku ze sobą rywalizuje tworząc projekty tematyczne. W tym roku tematem jest historia posłów II RP i ich działalność w okresie II wojny światowej. Mandatami poselskimi zostanie nagrodzonych 230 najlepszych, dwuosobowych zespołów. Praktycznie co roku, mielczanie mają swoich przedstawicieli w sejmie Dzieci i Młodzieży. Dzisiaj o ten tytuł starają się uczniowie II LO - Łukasz Szantula i Kacper Koterba z II klasy humanistycznej. Zdecydowali się przypomnieć mielczanom, a szczególnie rzochowianom, o ich lokalnym bohaterze, zapomnianym pośle II RP z lat 1922-1927, dyrektorze rzochowskiej szkoły i działaczu społecznym – Bronisławie Greissie.

Nie zachowało się wiele źródeł i relacji o jego życiu, a szczególnie o jego ostatnich latach. Jednak dzięki trudnej pracy badawczej chłopaków i przy pomocy mieszkańca Rzochowa, pasjonata historii i mieleckiego samorządowca, Marka Zalotyńskiego udało im się zebrać wiele ciekawych materiałów o postaci posła z Rzochowa.

Dzięki temu, w krótkim czasie udało im się m.in. stworzyć 15 min, film dokumentalny pt. „Greiss”, który udostępnili na swojej stronie Facebookowej Bronisław Greiss - Projekt SDiM a także przedstawili na lekcji w SP 12 w Rzochowie, wraz z przygotowaną prelekcją. Oprócz historii Greissa, autorzy podkreślają w nim, jak ważną wartością jest pamięć o ludziach, którzy żyli pokolenia przed nami. Jeśli będziemy uczyć się od małego jak ważna jest pamięć o historii naszych dziadków, to wtedy i o nas wnukowie nie zapomną.

Zachęcamy serdecznie do obejrzenia!

Łukasz Szantula, fotografia autorstwa Augusta Jedernego z zasobów Muzeum Regionalnego w Mielcu. Pośrodku poseł na sejm RP i ówczesny dyrektor szkoły Bronisław Greiss.

Bronisław Greiss

urodził się w 1884 roku, w Przemyślanach, na terenie dzisiejszej Ukrainy. W 1911 r. został kierownikiem szkoły w Rzędzianowicach koło Mielca. W marcu 1916 r. objął kierownictwo szkoły w Rzochowie i pracował w niej razem z żoną, do 1946 r.

Przejawiał dużą aktywność społeczną i w znaczący sposób przyczynił się do ożywienia życia społecznego i gospodarczego Rzochowa w okresie międzywojennym.[2] Był inicjatorem utworzenia w szkole kółka oświatowego, zespołu teatralnego, biblioteki i czytelni. Doprowadził do wybudowania nowego, wielofunkcyjnego domu ludowego i remizy strażackiej oraz powstania orkiestry strażackiej. Był też współzałożycielem kółka rolniczego i spółdzielni jajczarskiej. Wpłynął na podjęcie przez miejscowy samorząd budowy drogi i mostu oraz zakładanie przez mieszkańców kwietników. Propagował wikliniarstwo i spowodował obsadzenie wikliną terenów nad Wisłoką. Należał do Stronnictwa Katolicko-Ludowego i z jego listy został wybrany do Sejmu w 1922 roku. Mandat poselski sprawował do 1927 roku.

Podczas okupacji już 10 listopada 1939 r. został umieszczony przez Niemców na liście zakładników, zagrożonych śmiercią w przypadku powtarzania się polskich akcji sabotażowych lub zbrojnych. Mimo to prowadził z żoną tajne nauczanie. Po wojnie został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, ale zwolniono go wobec braku dowodów jakiejkolwiek winy. W 1946 r. wyjechał do Prokocimia. Zmarł w 1958 roku, w Gołębiówce pod Kałuszynem. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Foto: August Jaderny - Muzeum Historii Fotografii "Jadernówka " w Mielcu ze zb. Wikipedii