Podczas nawożenia rzepaku ozimego odpowiednie dawki nawozów podaje się zarówno przedsiewnie, jak i pogłównie, na wiosnę. Nie oznacza to jednak, że obydwa zabiegi dzieli raptem kilka miesięcy – niekiedy nawożenie przedsiewne rzepaku ozimego należy rozpocząć się nawet dwa lata przed docelowym terminem siewu tej rośliny.
Odczyn gleby a nawożenie rzepaku ozimego
W przypadku rzepaku ozimego to, jaki plon zbierzemy w lecie, zależy przede wszystkim od tego, ilu składników odżywczych dostarczymy tej roślinie jesienią. Dzieje się tak, ponieważ to jesienią każda młoda roślina tworzy rozetę składającą się nawet z 10 młodych liści wraz z pędem głównym, a także dość intensywnie rozwija system korzeniowy. Odpowiednie nawożenie jest w tym przypadku koniecznością.
Jednak nawet najlepsze nawozy nie sprawią, że intensywna jesienna wegetacja rzepaku ozimego będzie przebiegać po naszej myśli, jeżeli odczyn gleby nie zostanie unormowany. To właśnie z gleby rzepak pobiera najwięcej składników odżywczych, a nieodpowiednie pH skutecznie ten proces hamuje.
W praktyce oznacza to, że wskaźnik pH gleby nie powinien spaść poniżej 6,0 – tym bardziej, że rzepak bardzo źle znosi obecność jonów glinu naturalnie pojawiających się w glebach kwaśnych. Aby temu przeciwdziałać, należy stosować wapno. Warto jednak pamiętać, że wapnowanie ziemi tuż przed siewem rzepaku może nie przynieść oczekiwanych efektów i najlepiej to zrobić 12 miesięcy przed siewem, pod przedplon – na przykład pszenicę ozimą.
Jesienne nawożenie rzepaku ozimego
Przyjmuje się, że jeżeli warunki glebowe na to pozwalają, jesienią należy wysiać całą dawkę potasu, magnezu i fosforu oraz większą część dawki pozostałych makroelementów, natomiast pozostałą część należy dostarczyć roślinie wiosną. Dotyczy to szczególnie azotu, z którym jesienią nie wolno przesadzić. Zbyt duża dawka tego pierwiastka zaaplikowana młodym roślinom będzie miała negatywny wpływ na odporność na mróz oraz choroby.
Natomiast potas jesienią odpowiada nie tylko za gospodarkę wodną wschodzących roślin, ale również reguluje gospodarkę azotową. Jego niedobory sprawią, że zimą oraz wiosną młoda roślina będzie o wiele bardziej narażona na negatywne skutki stresów pogodowych.
Fosfor z kolei odpowiada za rozrost korzeni, co w przypadku rzepaku ozimego, który – przypomnijmy – jesienią rozwija się wyjątkowo intensywnie, ma bardzo ważne znaczenie. Odpowiednia dawka fosforu nie tylko pozwoli młodemu rzepakowi rozwinąć korzenie, ale również poprawi jego kondycję, zwiększy odporność oraz żywotność.
Wiosenne nawożenie rzepaku ozimego
Wiosną należy dostarczyć młodemu rzepakowi pozostałą część azotu. Jeżeli istnieje taka możliwość warto zrobić to w dwóch dawkach. Pierwszą wiosenną dawkę azotu dostarczamy rzepakowi jeszcze przed ruszeniem jego wegetacji – późną zimą lub bardzo wczesną wiosną. Drugą dobrze jest dostarczyć na miesiąc przed rozpoczęciem kwitnienia. Pamiętajmy również o siarce lub ewentualnym potasie.
Poza tym wiosną warto również przeprowadzić dolistne nawożenie rzepaku ozimego, szczególnie borem oraz manganem. Zabieg ten można również przeprowadzić dwukrotnie, przy czym pierwszy raz dopiero wtedy, gdy młode rośliny przynajmniej częściowo zregenerują się po zimie.
