W niedzielę w Lipnicy Murowanej rozpocznie się tygodniowy odpust ku czci św. Szymona.
Prowadzącym odpust będzie bernardyn o. Samuel Węgrzyn. Hasłem przewodnim uroczystości są słowa z litanii do św. Szymona: „Św. Szymonie, silnej wiary przykładzie”.
Na poniższym plakacie szczegóły uroczystości.
Święty na czas zarazy
O św. Szymonie z Lipnicy porozmawialiśmy z o. Alojzym Garbarzem, bernardynem i rzecznikiem prasowym zgromadzenia. Nasza rozmowa nie mogła się odbyć się nigdzie indziej, jak tylko w Sanktuarium św. Szymona w Krakowie, które mieści się Krakowie, przy ul. Bernardyńskiej 2.
Szymon urodził się w Lipnicy koło Bochni około 1438 r.
W 1457 r. ukończył fakultet sztuk wyzwolonych z tytułem bakałarza i wybiera życie klasztorne w nowo założonym konwencie Braci Mniejszych św. Franciszka z Asyżu pod Wawelem, nazwanym od tytułu kościoła św. Bernardyna ze Sieny – konwentem bernardynów. Po rocznym nowicjacie Szymon złożył profesję zakonną i studiował teologię w ramach przygotowania do święceń kapłańskich. Szymon przyjął święcenia kapłańskie około 1462 r. Następnie ok. 1465 r. obejmuje stanowisko gwardiana w Tarnowie, a w latach następnych (ok. 1467 r.) był kaznodzieją w Krakowie na Stradomiu. Oprócz prac kaznodziejskich zajmował się też jako skryptor przepisywaniem dzieł teologicznych, potrzebnych w kaznodziejstwie. Jako przedstawiciel na kapitułę generalną Zakonu Braci Mniejszych, która zebrała się w 1478 r. w Pawii w klasztorze św. Jakuba, udał się tam Szymon wraz z wikariuszem polskiej Prowincji i jego towarzyszem a po zakończeniu obrad kapitulnych odwiedził Rzym, a następnie wraz z o. Pawłem – socjuszem prowincjała, pielgrzymował do Ziemi Świętej. Po powrocie do kraju był jeszcze, w nieznanym bliżej czasie, komisarzem Prowincji, zastępując wikariusza udającego się na kapitułę generalną do Włoch. Było to w latach 70. lub 80. XV w.
W roku 1482, a więc tuż przed swoją śmiercią, został Szymon wybrany w krakowskim konwencie dyskretem, mającym reprezentować konwent krakowski na kapitule prowincjalnej w Kole n. Wartą. Nie zdążył jednak wziąć udziału w tej kapitule, gdyż w Krakowie wybuchła w tym właśnie roku zaraza, której padł ofiarą wraz z 25 innymi zakonnikami z klasztoru św. Bernardyna. Zaraził się podczas wyszukiwania chorych w ich domach i niesienia im pomocy.
Zmarł 18 lipca 1482 r. Ze względu na warunki powszechnego zagrożenia podczas szerzącej się epidemii w mieście i konwencie św. Bernardyna, Szymon został pochowany w tym samym dniu, w kilka godzin po swojej śmierci, w kościele klasztornym pod wielkim ołtarzem.
Opracowano na podst. bernardyni.com.pl
Fot. i inf.: Portal Diecezji Tarnowskiej