Najstarsza wielicka szkoła świętowała wyjątkowy jubileusz

Samorządowa Szkoła Podstawowa nr 3 w Wieliczce obchodzi jubileusz 150-lecia. Z tej okazji szkoła otrzymała nowy sztandar.

Obchody, zaplanowane na 3 czerwca, rozpoczęła msza święta w kościele św. Klemensa w Wieliczce. Po jej zakończeniu uczestnicy uroczystości w asyście Orkiestry Dętej „Podstolice” przeszli do szkoły - jubilatki.

Najważniejszą częścią święta było przekazanie placówce nowego sztandaru. Wcześniej, w kościele poświęcił go ks. Wojciech Olszowski, a na ręce dyrektor Elżbiety Obal-Dyrek przekazali do przedstawiciele Rady Rodziców.

Pięknego jubileuszu gratulował szkole burmistrz Wieliczki Artur Kozioł. Gratulacje i życzenia przekazali też wicestarosta Henryk Gawor oraz posłanka Urszula Rusecka. W uroczystej gali wzięli udział również pełnomocnik Rządu ds. monitorowania wdrażania reformy szkolnictwa wyższego i nauki Włodzimierz Bernacki, członek zarządu Powiatu Wielickiego Tomasz Broniowski, sekretarz powiatu Rafał Ślęczka, przedstawiciele Urzędu Miasta i Gminy Wieliczka, instytucji kultury oraz przyjaciele wielickiej "trójki".

Pamiątką jubileuszu będzie tablica, którą odsłonięto podczas uroczystości.

Podczas przygotowanej przez uczniów części artystycznej zaprezentowano film przypominający dzieje szkoły. Nie zabrakło też recytacji i pokazów tanecznych. Zwieńczeniem obchodów tradycyjnie był jubileuszowy tort.

Samorządowa Szkoła Podstawowej nr 3 w Wieliczce według prof. Stanisława Gawędy jest najstarszą szkołą podstawową w Wieliczce. Powstała w 1872 roku, początkowo jako tzw. Szkoła Wydziałowa, a uczniowie uczyli się w niej w języku niemieckim, który z zaborze austriackim był językiem urzędowym.

Pierwsze wzmianki o początkach jej powstania można znaleźć w założonej przez Johanna Mohnhoupta „Kronice szkoły”, w 1865. Ówczesny dyrektor czteroklasowej wówczas szkoły miejskiej zwanej Szkołą Główną pisał ją po niemiecku, bo w zaborze austriackim (gdzie znajdowała się Wieliczka) był to wtedy język urzędowy.

W roku 1867 Galicja uzyskała autonomię i nastąpiło spolszczenie szkolnictwa, a Szkoła Główna została przekształcona w 1872/73 w siedmioklasową Szkołę Wydziałową Męską. Powołano nowego dyrektora Aleksandra Duchowicza, który przejął "Kronikę” od emerytowanego Johanna Mohnhoupta i spisywał ją w języku polskim do 1882 r. Szkoła funkcjonowała wtedy w budynku przy ul. Dembowskiego. Tam miesciła się tzw. „Wydziałówka” oraz 3- klasowa szkoła tzw. „Bednarka”. Kolejni dyrektorzy skrupulatnie dokonywali zapisów tworząc kolejne karty „Kroniki”.

Szkoła funkcjonowała nieprzerwanie do września 1939 roku. Wtedy, za dyrektora Jan Mizia, nauka w placówce została przerwana, a do budynku wprowadziło się niemieckie wojsko.

W latach powojennych szkoła borykała się z problemami lokalowymi. W latach 60-tych z powodu wzrostu liczby uczniów rozpoczęto starania o budowę nowego budynku, gdyż przy ul. Dembowskiego do roku 1971 działały dwie szkoły; Szkoła Podstawowa nr 3 i Szkoła Podstawowa nr 2.

20 listopada 1971 r. uroczyście otwarto nowy budynek (obecny) przy na osiedlu Henryka Sienkiewicza. Szkoła otrzymała też  imię Mikołaja Kopernika (Wcześniej w latach 1874 – 1951 r. nosiła imię św. Jana Kantego, a w latach 1951 – 1971 r. imię Edwarda Dembowskiego). Od 1989 roku szkoła nr 3 może poszczycić się również własnym hymnem, którego melodię skomponowała mgr Zdzisława Szerłomska do słów autorstwa Róży Wolny.

fot. UMiG Wieliczka