Gigantyczna kość. Nietypowe znalezisko nad Rabą [FOTO]

Kość należącą do mamuta znalazł nad rzeką Rabą jeden z wędkarzy. Badania potwierdziły, że nietypowe znalezisko to kość udowa wymarłego zwierzęcia.

W drugiej połowie maja wędkarz, który łowił ryby nad nad Rabą w Książnicach znalazł nietypowe znalezisko. Wystająca z ziemi, częściowo spróchniała kość miała kilkadziesiąt centymetrów. "Teren znaleziska został zabezpieczony, a sam fakt odnalezienia nietypowej kości został przez Urząd Gminy w Gdowie zgłoszony do Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie" - informuje samorząd, który opublikował zdjęcia z akcji zabezpieczenia kości.

Wielka kość, zabezpieczona przed uszkodzeniami, czekała na przyjazd naukowców z PAN w Krakowie. "Dziś (25 czerwca - przyp. rad.) pod okiem dr hab. Piotra Wojtala oraz Joanny Religa-Sobczyk z Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk w Krakowie oraz Roberta Satoły— pracownika Referatu Rolnictwa, Leśnictwa i Ochrony Środowiska Gminy Gdów i z udziałem Wójta Gminy Gdów Zbigniewa Wojasa, kość został wykopana i przekazana do dalszych badań. O ustaleniach naukowców będziemy informować..." - czytamy w poście.

Wczoraj potwierdzono, że należała ona do mamuta. Cytowany przez PAP Piotr Wojtal z Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt poinformował, że kość znaleziona w Książnicach jest kością udową mamuta. – Należała do dorosłego osobnika, ponieważ obie nasady kości, górna i dolna, były przyrośnięte do trzonu kości. Kość i osobnik już nie rósł. Nie można wskazać, co było przyczyną śmierci tego zwierzęcia – dodał.

Znaleziona w gminie Gdów kość wzbogaci kolekcję wykopalisk Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, który prowadzi Muzeum Przyrodnicze przy ul. Św. Sebastiana.

Warto dodać, że znalezisko w Książnicach nie jest pierwszym dowodem na to, że mamuty występowały na terenach Małopolski. We wspomnianym muzeum można zwiedzić wystawę stałą poświęconą wykopaliskom ze stanowiska Kraków Spadzista, położonego u podnóża Kopca Kościuszki, na terenie XIX-wiecznego ziemnego fortu austriackiego. Zostało ono przypadkowo odkryte jesienią 1967 roku. Regularne badania wykopaliskowe prowadzone przez Instytut Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego wraz z Instytutem Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN w Krakowie rozpoczęto w 1968 roku i kontynuowano je z przerwami aż do roku 2023. Podczas badań odsłonięto jedno z największych w Europie nagromadzeń kości i zębów mamuta (zarówno jeśli chodzi o liczbę szczątków kostnych, jak i liczbę opisanych osobników).

Na podstawie analizy narzędzi krzemiennych oraz w oparciu o datowania C14 ustalono, że paleolityczni łowcy mamutów przybyli na te tereny około 27 tysięcy lat temu i byli przedstawicielami tzw. kultury graweckiej. W sumie zabili tam ponad sto tych olbrzymich zwierząt. Na stanowisku odkryto również szczątki wilka, lisa polarnego, niedźwiedzia brunatnego, konia, nosorożca włochatego i renifera.

Powstałe około 25 tysięcy lat temu stanowisko jest dla archeologów jednym z najważniejszych w Europie. Poza licznymi szczątkami mamuta, na miejscu tym odkryto kilkadziesiąt tysięcy wyrobów krzemiennych wykorzystywanych jako ostrza broni miotanej oraz narzędzia służące do obróbki skór, mięsa oraz kości mamucich.