Stal nierdzewna dzięki dodaniu do żelaza odpowiednich dodatków stopowych, takich jak chrom czy nikiel, wykazuje specjalne właściwości antykorozyjne. Nie straszne są jej czynniki atmosferyczne, wysokie temperatury, kwasy czy inne agresywne środowiska. Ponadto artykuły ze stali nierdzewnej nie odbarwiają się i zachowuję lśniący połysk. Najczęściej stal nierdzewna oznaczana jest Polską Normą PN, Amerykańską Normą AISI, Europejską Normą EN lub Niemiecką Normą DIN.
Stal ferrytyczna, martenzytyczna, austenityczna oraz austenityczno-ferrytyczna to najczęściej spotykane rodzaje stali nierdzewnych na rynku metalurgicznym. Stopy te różnią się od siebie mikrostrukturą, składem chemicznym i właściwościami fizycznymi. Najpopularniejszym rodzajem stali nierdzewnej jest stal austenityczna. Szacuje się, że nawet 70% produkcji stali nierdzewnej dotyczyły właśnie tego typu wyrobów. W życiu codziennym często możemy także spotkać artykuły wykonane ze stali ferrytycznej i to właśnie na tych dwóch grupach skupimy się w dzisiejszym artykule.
Stal austenityczna
Wśród podstawowych gatunków stali nierdzewnych to właśnie stal austenityczna wykazuje największą odporność na korozję. W zależności od tego, jakie będzie przeznaczenie artykułu ze stali nierdzewnej, w procesie produkcji dodaje się różne dodatki stopowe. Nikiel podnosi wytrzymałość na uderzenia, chrom podnosi jej wytrzymałość, a molibden zwiększa hartowność stali oraz zmniejsza jej kruchość. Stale austenityczne charakteryzują się dość niską plastycznością, dobrą tłoczność i spawalnością oraz niemagnetycznością. Jest stosowana przy budowie kanalizacji, w przemyśle chemicznym, a także w środowiskach o podwyższonej temperaturze. W przemyśle wykorzystuje się najczęściej jeden z sześciu gatunków stali austenitycznej. Najpopularniejszym z nich jest AISI 304. Ten gatunek stali nierdzewnej jest niemagnetyczny i nie może być on utwardzany przez obróbkę cieplną.
Stal ferrytyczna
Stal nierdzewną ferrytyczną możemy podzielić na 5 grup - wszystko zależy od zawartego w niej poziomu chromu i innych składników stopowych. Pierwszą z grup wykorzystuje się w przemyśle motoryzacyjne do produkcji układów wydechowych - odpowiada ona za niemal 30% całej produkcji stali ferrytycznej.
Spośród wspomnianych grup największą popularnością cieszy się Grupa 2 o normie AISI 430. Wykorzystuje się ją w przemyśle gastronomicznym - m.in. przy produkcji mebli kuchennych, zlewów, a także sztućców i naczyń. Artykuły ze stali nierdzewnej znajdziemy w większości przemysłowych kuchni, a także w licznych barach i restauracjach. Blaty wykonane z tego typu materiału łatwo jest utrzymać w czystości i nie wchodzą w żadne reakcje chemiczne z żywnością. W przeciwieństwie do stali austenitycznej, stal ferrytyczna wykazuje mniejszą rozszerzalność cieplną i odporność korozyjną w wyższych temperaturach. Ten rodzaj stali jest jednak lepszym przewodnikiem, dlatego znajduje ona swoje zastosowanie m.in. w wymiennikach ciepła. Stal ferrytyczna ma powierzchnię dobrej jakości, a także charakteryzuje się magnetycznością i wysoką odpornością na powstawanie pęknięć. Najrzadziej spotykane są stale ferrytyczne z grupy IV i V. Grupa IV zawiera stal, do której w procesie produkcji dodano molibden i wykorzystuje się ją przy konstrukcji urządzeń AGD i budownictwie. Grupa V zawiera natomiast stale o najwyższym poziomie chromu.