Jest patronką samorządowców, Wieliczki, Powiatu Wielickiego i Starego Sącza

19 czerwca Stowarzyszenie „Klub Przyjaciół Wieliczki” zorganizowało 52  spotkanie z cyklu „Wieliczka-Wieliczanie” Bis! pt. „Święta Kinga (1234-1292), patronka Wieliczki, Powiatu Wielickiego - Pamiętamy w 25. rocznicę (1999-2024) Jej  kanonizacji w Starym Sączu przez Ojca Świętego Jana Pawła II”.

Spotkanie rozpoczęło się prezentacją spektaklu przygotowanego przez Grupę Teatralną „Żaczek” ze Szkoły Podstawowej im. św. Kingi w Podstolicach „Solny skarb” wg. scenariusza Joanny Tebień i w oprawie muzycznej Elżbiety Gawor, nauczycielek tej szkoły.

Podczas spotkanie prelekcje wygłosili: Joanna Tebień - „Święta Kinga - historia i legenda”; Małgorzata Makowiec, dyrektor Szkoły Podstawowej im. św. Kingi w Podstolicach  - „Szkoła Podstawowa im. Św. Kingi w Podstolicach w latach 1997-2024…”; dr Mateusz Gil, historyk z Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka -  „Legenda o pierścieniu św. Kingi.”; Jadwiga Duda, prezes KPW  przedstawiła temat „Kult świętej Kingi wśród wielickich górników.”  przygotowany przez  Agnieszkę Wolańską z Kopalni Soli „Wieliczka”, pełnomocnik Zarządu ds. historii i kultury, członek KPW; Małgorzata Kanikuła i  Lidia Olesińska, prawnuczka Ferdynanda Olesińskiego - „Ferdynand Olesiński (1860-1905), malarz z Wieliczki i autor obrazu ołtarzowego  do kaplicy św. Kingi w wielickiej kopalni.”

Oprawę plastyczną spotkania  stanowiła  wystawa prac plastycznych ilustrujących wizerunki św. Kingi w Wieliczce wykonanych przez  uczestników z XIV konkursu pt. „Znam legendy o św. Kindze”, który odbył się 10 maja br.

Kunegunda, często nazywana Kinga przyszła na świat 5 marca 1234 r. jako córka króla Węgier Beli IV i Marii Laskaris, córki cesarza bizantyjskiego.  Miała  dziewięcioro rodzeństwa, a wśród nich  świętą siostrę Małgorzatę, błogosławioną siostrę Jolantę i Konstancję, która zmarła w opinii świętości. Należały do dynastii Arpadów, z której wywodziło się kilku świętych: św. Stefan, król, główny patron Węgier, jego syn św. Emeryk, św. Władysław, św. Elżbieta, siostra Beli IV, św. Jadwiga Śląska i św. Agnieszka z Pragi W 1239 r. Kinga przybyła do Polski i została zaręczona Bolesławowi Wstydliwemu, synowi Leszka Białego, księcia krakowskiego i Grzymisławy. W 1249 r. odbyły się na Wawelu ich zaślubiny. Związek ten odnowił sojusz małopolskich Piastów z węgierską dynastią Arpadów.  Kinga ofiarowała swe dziewictwo Bogu i po zawarciu małżeństwa poprosiła Bolesława, aby oboje złożyli ślub czystości.  Małżonkowie mieszkali w Sandomierzu i Krakowie.

Węgierska królewna wniosła w posagu znaczny majątek. Część posagu Kingi stanowiły polskie złoża soli. Bela IV ofiarował córce kopalnię soli w Maramarosz. Na znak objęcia jej w posiadanie Kinga wrzuciła do szybu swój pierścień. Wracając do Polski  sprowadziła z Węgier na ziemie polskie specjalistów od prac górniczych. Wkrótce w Bochni odkryto złoża soli, a w pierwszej wydobytej bryle solnej odnaleziono złoty pierścień Kingi. Później odkryto także złoża soli w Wieliczce. Kopalnie w Bochni i Wieliczce połączono i utworzono tzw. żupy krakowskie. Kinga wspomagała małżonka, kiedy skarb książęcy świecił pustkami, np. wypłacając rycerzom żołd. Wspierała grody, podnoszące się z ruiny po najazdach tatarskich czy walkach wewnętrznych. Doprowadziła w 1253 r. do kanonizacji biskupa krakowskiego Stanisława. W 1257 r. książę Bolesław ofiarował swej małżonce w zamian za posag Ziemię Sądecką: miasto Stary Sącz i 29 wsi. Wspomagała ubogich, sieroty, pielęgnowała chorych, trędowatych. Wraz z mężem fundowała kościoły, zakładała szpitale - przytułki dla ubogich i  bezdomnych. 5 czerwca 1257 r. książę Bolesław, jego żona i matka wydali akt lokacji Krakowa.

Bolesław Wstydliwy rządził Małopolska 36 lat - zmarł w 1279 r. Po jego śmierci Kinga założyła klasztor sióstr klarysek w Starym Sączu. Postanowiła całkowicie poświęcić się Bogu i resztę swych dni spędziła jako klaryska w tym klasztorze. Była orędowniczką wprowadzenia do liturgii języka polskiego. Na jej polecenie dokonano przekładu z łaciny na polski „Psałterza Dawidowego”. Mając 57 lat Kinga ciężko zachorowała. Zmarła 24 lipca 1292 r. w Starym Sączu w opinii świętości.

W 1690 r. papież Aleksander III ogłosił Kingę błogosławioną i polecił obchodzić jej święto 24 lipca. Papież Klemens XI uczynił Kingę patronką Królestwa Polskiego i Litwy. 16 czerwca 1999 r. w Starym Sączu Ojciec Święty Jan Paweł II kanonizował bł. Kingę ogłaszając ją świętą. Podstawą do jej kanonizacji stały się między innymi przekazy o jej świętobliwym życiu pełnym uczynków miłosierdzia i wyrzeczeń. W Polsce są dwa ośrodki jej kultu, jeden to okręg górniczy wielicko-bocheński, a drugi to Ziemia Sądecka.

W 52 spotkaniu „Wieliczka-Wieliczanie” Bis! uczestniczyło 51 osób w tym 23 członków KPW. Gościem szczególnym była Barbara Zapadlińska, redaktor miesięcznika „Panorama Powiatu Wielickiego”. Spotkanie zorganizowała, prowadziła, niniejszy tekst napisała  Jadwiga Duda prezes KPW. Fotografie wykonała Justyna Twardosz, członek Zarządu KPW.

Spotkanie zostało  zorganizowane pod patronatem Burmistrza Miasta i Gminy Wieliczka Rafała Ślęczki  we współpracy z  Kopalnią Soli „Wieliczka”, Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka, Szkołą Podstawową im. św. Kingi w Podstolicach.

fot. Grzegorz Czarnic, Magistratwieliczka/ Wikimedia Commons