Rok na naszej planecie trwa 365 dni — z lekkimi modyfikacjami, co cztery lata — gdy nasze kalendarze zawierają jedną dodatkową kartkę z napisem "29 luty". Taki mamy obecnie przyjęty porządek i pewnie jeszcze przez długi czas się to nie zmieni. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę, że w naszym Układzie Słonecznym istnieje planeta, na której długość dnia jest "astronomicznie" inna. To sąsiadka naszej planety – Wenus.
Różnice w długości dnia i roku
Od tego, jak długi jest dzień i rok na danej planecie często zależy jej specyfika. Zwłaszcza w przypadku Wenus ma to bardzo duże znaczenie, jednak tyczy się do wszystkich gigantów Układu Słonecznego.
W najprostszym rozumowaniu — dzień oblicza się według obrotu planety wokół własnej osi, a tym samym tego, jak długo podczas jednego obrotu na daną powierzchnię planety pada światło słoneczne. Z kolei, jeden rok reprezentuje czas, w którym planeta wykonuje pełne okrążenie wokół Słońca, będącego centralną gwiazdą naszego układu.
Dokładne rozpoznanie długości dnia i roku na każdej planecie jest zależne od łatwości w jej dostrzeżeniu. W przypadku Wenus, jest to dość proste, ponieważ "siostra Ziemi" jest najłatwiejszą do odnalezienia na niebie planetą. Jej gęste chmury silnie odbijają światło słoneczne i powodują, że cała tarcza świeci bardzo jasno. Orbita planety znajduje się bliżej Słońca niż orbita Ziemi i dlatego na naszym niebie Wenus leży zawsze blisko Słońca. Co siedem miesięcy przez kilka tygodni jest najjaśniejszym obiektem na zachodnim wieczornym niebie. Ludzie nazywają ją gwiazdą wieczorną. Świeci wówczas 20 razy jaśniej niż Syriusz, najjaśniejsza gwiazda nieba na półkuli północnej.
Obrót w inną stronę
Wenus to wyjątkowa planeta pod względem długości dnia. Najbliższa sąsiadka ziemi, by okrążyć słońce potrzebuje około 225 ziemskich dni, a aby wykonać pełen obrót wokół własnej osi — 243 ziemskich dni. Wynika z tego, że wenusjański dzień jest dłuższy niż wenusjański rok.
Co warto dodać, ostatnie obserwacje naukowców pokazują, że te statystyki mogą być różne, stąd zmiana w precyzyjnym określeniu długości dnia na tej planecie. Uzyskane wyniki były zróżnicowane nawet o 20 minut, a naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles twierdzą, że jest to związane ze zmianami tempa obrotu Wenus.

I mają rację. Wenus obraca się w przeciwnym niż Ziemia kierunku, niezgodnie z kierunkiem obiegu orbitalnego. Taki wolny i tzw. wsteczny obrót oznacza, że patrzący z Wenus widziałby tylko dwa razy w roku wschód i zachód Słońca, bo dzień słoneczny trwa tam 117 naszych dni.
Najgorętsza planeta
Podobnie jak Ziemia, Wenus leży w "strefie mieszkalnej" naszego Słońca. Pod względem wielkości i masy jest bardzo podobna do Ziemi, przez co często opisywana jest jako siostra naszej planety. Średnica Wenus wynosi 95 proc. ziemskiej, a jej masa jest równa 81,5% masy Ziemi. Jednakże warunki na powierzchni Wenus różnią się diametralnie od tych na Ziemi z powodu gęstej atmosfery, złożonej głównie z dwutlenku węgla. Stanowi on 96,5% masy atmosfery, podczas gdy pozostałe 3,5 proc. to głównie azot.
Z tego względu, ta planeta jest najgorętszą w naszym Układzie Słonecznym, mimo że to Merkury znajduje się bliżej Słońca. Temperatura na powierzchni Wenus wynosi około 475 st. C, czyli wystarczająco dużo, by stopić ołów! Powierzchnia ma rdzawy kolor i jest usiana drobno pokruszonymi skałami oraz tysiącami dużych wulkanów. Naukowcy uważają, że możliwe jest, iż niektóre wulkany są nadal aktywne.
Takie temperatury nie były od zawsze oczywistością. Naukowcy są zgodni, że kiedyś Wenus miała klimat podobny do ziemskiego. Zgodnie z najnowszymi modelami klimatycznymi, przez większą część swojej historii Wenus miała temperatury na powierzchni podobne do dzisiejszej Ziemi. Prawdopodobnie miała również oceany, deszcz, być może śnieg, a być może nawet kontynenty i aktywne procesy tektoniczne. Wszystko zmieniło się około miliard lat temu, gdy warunki na tej planecie dramatycznie się zmieniły z powodu gwałtownego efektu cieplarnianego.
Foto główne: pixabay/kratery na Wenus