Warto poznać trochę lepiej pasożyty z którymi niestety część z nas miała przykrość się spotkać lub dopiero się spotka.
Pluskwy, które atakują dziś mieszkańców mieszkań, są potomkami owadów zamieszkujących jaskinie, które początkowo żywiły się
krwią nietoperzy. Kiedy ludzie zaczęli żyć w jaskiniach, robaki zaczęły pasożytować na ludziach.
Później kiedy ludzie wyprowadzili się z jaskiń i zaczęli cywilizację rolniczą, te insekty przemieściły się razem z nimi. Od tego czasu ludzie żyli z pluskwami na całym świecie.
Pluskwy należą do rodziny owadów zwanej Cimicidae. Wszyscy członkowie tej grupy żywią się wyłącznie krwią. Pluskwa domowa ma pięć etapów rozwojowych. Na każdym etapie życia, pluskwa musi pobrać żywność z krwi, aby się rozwijać.
Pluskwy, jak wszystkie robaki, mają swój egzoszkielet i muszą go zrzucić, aby się rozwijać.
To zrzucanie egzoszkieletu nazywa się linienie. Nimfa pluskiew musi wziąć żywność z krwi. Po przejściu fazy wylinki - pluskwa domowa staje się dorosła.
Pluskwy, są różnopłciowe i również muszą odebrać regularnie posiłki z krwi do rozmnażania się. Kompletny proces rozwoju od jajeczka do dojrzałego osobnika może nastąpić w ciągu mniej więcej trzydziestu siedmiu dni w optymalnych temperaturach. Dojrzałe pluskwy mają długość życia niemal jeden rok zależnie od regularności dostępu do żywienia z krwi i zakresu temperatur. Stąd bardzo ważna po by zwalczanie pluskiew przebiegało pod opieką techników (takich jak firma Dezynfeusz), którzy w umiejętny sposób przeprowadzą proces, by w 100 % pozbyć się wszystkich insektów.
Zachowanie pluskiew podczas "polowania"
Pluskwy mają dość skryty styl bytowania, co znaczy, że spędzają większość czasu ukrywając się razem w pęknięciach, w których nie będą widoczne. Jednak stają się aktywne w nocy, między
północą, a 5:00 rano. To w tym czasie, kiedy ludzki gospodarz jest zazwyczaj w swoim najgłębszym śnie, pluskwy uwielbiają zaatakować.
Pluskwy są znane z tego, że podróżują bardzo duże dystanse w stosunku do wielkości swojego ciała.
Pluskwy są przyciągane przez CO2 wytwarzane przez oddech gospodarza, a także przez ciepłotę ciała.
Jednakże pluskwy są w stanie wykrywać żywiciela na krótkich dystansach. Nie jest do końca zbadane jak pluskwy ukrywające się w szafie są w stanie
znaleźć gospodarza znajdującego się w łóżku po drugiej stronie pokoju. Pluskwy potrafią jednak poruszać się bardzo szybko i uważa się, że
dużo wędrują, zanim będą w stanie znaleźć swoje pożywienie. W najlepszym przypadku większość pluskiew chciałaby gromadzić się w pobliżu łóżka gospodarza, czy na materacu. Jednak nie zawsze jest to możliwe w wysokich infestacjach, gdzie pluskwy są zatłoczone i wiele pluskiew musi szukać schronienia na odległość dalszą, np. kilka metrów od gospodarza.
Pluskwa w akcji
Gdy pluskwa znajdzie żywiciela, atakuje skórę aparatami gębowymi, aby znaleźć przestrzeń kapilarną, która umożliwia napływanie krwi do ich ciał. Pluskwa może kilkakrotnie nakłuwać skórę, zanim zacznie się żerować. To badanie spowoduje, że gospodarz otrzyma kilka ugryzień od tego samego pasożyta. Gdy pluskwa osiedli się w miejscu, to będzie karmić przez 5-10 minut. Gdy pluskwa domowa jest już pełna, opuści gospodarza i powróci do pęknięcia lub szczeliny, zazwyczaj w miejscu gdzie gromadzą się inne pluskwy. Pluskwa zacznie wtedy trawić i wydalać swój posiłek.
Zachowanie godowe
Po nakarmieniu dorosłe pluskwy, zwłaszcza samce, są bardzo zainteresowane godami. Robaki tego typu mają
unikalną metodę godową nazywana inseminacją traumatyczną. To zachowanie godowe jest uważane za traumatyczne, ponieważ
samiec, zamiast wprowadzać swój narząd rozrodczy ("paramere") w żeńskie genitalia, dosłownie wbija noż przez ścianę jej ciała do wyspecjalizowanego organu dalej w jej prawą stronę, zwaną Organem Berlese. Plemniki są uwalniane do jamy ciała samicy, gdzie w ciągu najbliższych kilku godzin przeniesie się do jej jajników i zapłodni jej jaja.
Traumatyczne przeszywające zapłodnienie powoduje rany w ciele kobiety, która pozostawia bliznę. Ciało samicy musi zagoić się z tej rany, w związku z czym wiadomo, że samice pozostawiają skupiska po kilkukrotnych godach, aby uniknąć dalszych nadużyć.
Samice pluskiew
Badania wykazały, że proces gojenia zapłodnienia traumatycznego ma znaczący wpływ na zdolność samicy do produkcji jaj. W rzeczywistości kobiety, które są inseminowane tylko raz i nie są poddawane wielokrotnym dźganiom przez samca, wyprodukują 25 procent więcej jaj niż samice, które są wielokrotnie kojarzone.
W końcu jednak samicy skończą się plemniki i będzie musiała ponownie łączyć się w pary, aby ją zapłodnić w
jajka. Jednak niestety może z łatwością kopulować z własnym potomstwem, gdy dorośnie, aby kontynuować cykl.
