2 grudnia w Krakowie na cmentarzu Rakowickim odbyło się ostatnie pożegnanie podpułkownika śp. Stanisława Szuro.
Stanisław Szuro 19 października b.r. obchodził w Krakowie setne urodziny. Pisaliśmy o tym tu:

Zmarł 17 listopada b.r. w Krakowie w przeddzień swoich imienin. Po wprowadzeniu trumny do kaplicy, przed rozpoczęciem mszy św. odbyła się ceremonia pośmiertnego nadania stopnia podpułkownika śp. Stanisławowi Szurze. Z rąk szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w Krakowie płk. Marcina Żala awans odebrał syn Jan. Podczas mszy św. koncelebrowanej za duszę śp. ppłk. Stanisława Szuro homilię wygłosił ojciec Artur Machała OFM z Wieliczki, przybliżając fakty z Jego życia.

Stanisław Szuro był obrońcą Rzeczypospolitej: żołnierzem Września 1939 r., członkiem konspiracyjnych organizacji: Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, o ps. „Kruk” aresztowany przez Niemców w 1942 r. był więźniem niemieckich obozów w Pusktowie k. Dębicy i obozów koncentracyjnych KL Sachsenhausen i KL Bergen-Belsen. Po wojnie powrócił do Krakowa i rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Walczył o niezawisłość Polski w konspiracyjnej organizacji Liga Walki z Bolszewizmem pod ps. „Zamorski”. Został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa w Krakowie w listopadzie 1946 r. 3. 02. 1947 r. został skazany na karę śmierci. Na mocy amnestii karę złagodzono do 15 lat więzienia. Został osadzony kolejno w więzieniach: Rawiczu, Wronkach i Strzelcach Opolskich. W lipcu 1956 r. zwolniono go warunkowo z więzienia. Ożenił się z wieliczanką Danutą Gelles, zamieszkali w Wieliczce - i na świat przyszło dwóch synów: Jan i Stanisław. Pracował w bursach szkolnych i akademickich oraz w szkołach, m.in. w Zespole Szkół Mechanicznych, Liceum Ogólnokształcącym Zakonu Ojców Pijarów w Krakowie oraz Niższym Seminarium Duchownym Ojców Franciszkanów w Wieliczce, skąd w 1997 r. przeszedł na emeryturę. W 1994 r. unieważniono wyrok komunistycznego sądu wydany na niego w 1947 r. Po 1989 r. był aktywnym działaczem środowiska weteranów walk o niepodległość, m.in. prezesem Oddziału Krakowskiego Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego.
W ostatnich latach był związany ze Stowarzyszeniem Społeczno-Kombatanckim Zrzeszenie „Wolność i Niezawisłość”. W Krakowie i Wieliczce wygłaszał prelekcje na spotkaniach otwartych m.in. z cyklu „Wieliczka-Wieliczanie” a głównie w szkołach przekazując prawdę o naszej historii. Jego wspomnienia są dostępne w internecie i książce Jana Szuro „I TAK BĘDĘ ŻYŁ. Rozmowy z tatą Stanisławem Szuro wiecznym optymistą, żołnierzem niezłomnym…” (2018 r.) W 2008 r. Stanisław Szuro został przez Prezydenta RP Lecha Kczyńskiego odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał także medal Pro Bono Poloniae, przyznawany przez Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz medal Pro Patria. W 2015 r. Instytut Pamięci Narodowej (IPN) nadal mu wyróżnienie Świadek Historii. Na zakończenie mszy św. odczytany został list Metropolity Krakowskiego ks. biskupa Marka Jędraszewskiego.
Następnie kondukt żałobny odprowadził sp. ppłk. Stanisława Szuro do grobu rodzinnego, gdzie został pochowany. Tu mowę pożegnalną wygłosili: absolwent Zespołu Szkół Mechanicznych w Krakowie, uczeń mgr Stanisława Szuro, Wacław Szacoń, ps. „Czarny”, żołnierz niezłomny, Małgorzata Janiec, prezes Stowarzyszeniem Społeczno-Kombatanckim Zrzeszenie „Wolność i Niezawisłość” w Krakowie. W uroczystym pogrzebie uczestniczyli przedstawiciele władz państwowych, IPN, władz Dębicy i Wieliczki, wojska, policji, szkół, kombatantów, środowisk patriotycznych z pocztami sztandarowymi. Był także obecny sztandar Koła Wieliczka Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowe z pocztem w składzie: Stanisław Dziedzic, chorąży, Jadwiga Duda, Marian Sipóra oraz delegacja Powiatowego Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Wieliczce: prof. Jolanta Śmiałek i uczeń Piotr Harabasz.
Uczestnicząc w ostatnim pożegnaniu ppłk. Stanisława Szury wszyscy modlitwą, Eucharystią dziękowali Mu za odwagę, niezłomność, poświęcenie dla Ojczyzny, za pracę nauczyciela i wychowawcy w krzewieniu tradycji niepodległościowej, za pracę społeczną wśród weteranów i młodzieży. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym Amen.
zobacz też:
