Pamiętajmy o wielickich żołnierzach Armii Krajowej. Historia Mieczysława Cieślika

Mieczysław Cieślik ps. „Koral”, był oficerem Armii Krajowej, organizatorem Związku Walki Zbrojnej w Gdowie oraz służb dywersyjnych w Wieliczce, Gdowie i Niepołomicach. W 1944 r. został zastępcą dowódcy Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego „Skała”.

Mieczysław Cieślik urodził się 29 listopada 1906 r. w Wieliczce jako syn Wiktorii z d. Woźniak i Karola Cieślików. Miał sześcioro rodzeństwa. Jego ojciec pracował jako górnik w wielickiej kopalni. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Wieliczce kształcił się w Seminarium Nauczycielskim w Krakowie. W 1928 r. uzyskał dyplom nauczyciela szkoły powszechnej.

Odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Piechoty nr 5 w Krakowie-Łobzowie, następnie służył w jednostkach w Równem na Wołyniu oraz w 17. pułku piechoty w Rzeszowie. Szkolenie zakończył w stopniu porucznika rezerwy piechoty i został przekazany do Kadry Zapasowej w Tarnowie.

Praca nauczyciela i służba wojskowa

Od 1 listopada 1929 r. pracował jako nauczyciel w dwuklasowej szkole w Janowicach koło Wieliczki, a po roku przeniesiono go do Gdowa. Tam pracował do wybuchu II wojny światowej. Po ogłoszeniu mobilizacji zgłosił się w Tarnowie, gdzie objął dowództwo batalionu w 155. pułku piechoty i przeszedł szlak bojowy od Tarnowa do Przemyśla. Po 17 września 1939 r., po agresji ZSRR na Polskę, jego oddział skapitulował. Cieślik uniknął niewoli i wrócił do rodziny w Gdowie.

Działalność konspiracyjna

W lutym 1940 r. włączył się w działalność konspiracyjną. Organizował oddział Związku Walki Zbrojnej z dawnych kolegów z drużyny strzeleckiej. We wrześniu 1940 r. przeniósł się do Niepołomic, gdzie zorganizował drużynę sabotażowo-dywersyjną z pracowników kolei, zajmującą się niszczeniem transportów niemieckich.

W maju 1943 r. zamieszkał w Wieliczce. Z rozkazu Komendy Głównej AK 11 listopada tego roku awansowano go na kapitana rezerwy piechoty i wyznaczono na dowódcę obwodu „Ront”, obejmującego Niepołomice, Gdów i Wieliczkę.

Brał udział w zamachu na pociąg specjalny Hansa Franka w nocy z 29 na 30 stycznia 1944 r. W marcu 1944 r. z jego inicjatywy powstał Oddział Partyzancki „Huragan”, który działał w rejonie Gdowa, Łapanowa, Dobczyc.

Po wybuchu Powstania Warszawskiego, przygotowując się do akcji „Burza”, wraz z oddziałem przeprawił się przez Wisłę pod Niepołomicami. Wraz z innymi oddziałami sformowano Samodzielny Batalion Partyzancki „Skała”, w którym Cieślik był zastępcą dowódcy.

Zesłanie i powrót

30 stycznia 1945 r. został aresztowany przez NKWD w Wieliczce. Więziony w Wadowicach, Nowym Sączu, Sanoku, 8 marca 1945 r. wywieziony został na wschodnie stoki Uralu. Pracował przy wyrębie lasu w Bułanaszu, a następnie w kopalni węgla w Samocwiecie. Do Polski wrócił 2 listopada 1947 r.

Praca i działalność po wojnie

Po powrocie podjął pracę jako nauczyciel. W latach 1956–1971 był dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 1 w Wieliczce. Działał społecznie na rzecz miasta, środowiska nauczycielskiego i spółdzielczości. Od 1958 r. pełnił funkcję przewodniczącego Rady Narodowej Miasta i Gminy Wieliczka. Uhonorowany został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i innymi odznaczeniami.

Życie prywatne i pamięć

Był żonaty ze Stanisławą, miał syna. Zmarł 6 kwietnia 1994 r. w Krakowie. Spoczywa z żoną na Cmentarzu Komunalnym w Wieliczce (Pas A, rząd 2, grób 3).

Biogram Mieczysława Cieślika znajduje się m.in. w książkach: Wieliczka. Dzieje miasta (do roku 1980) (1990), Wspomnienia okupacyjne Władysława Dudka (1993), Żołnierze Batalionu „Skała” w walce i pracy dla Polski (1994), Armia Krajowa na terenie powiatu wielickiego K. Guzikowskiego (2000), Słowniku biograficznym wieliczan Wojciecha Gawrońskiego (2008).

Fot: Głos24 / Praca własna