Z okazji 130. rocznicy urodzin generała Emila Fieldorfa przygotowano ekspozycję ukazującą jego życie w dwóch wymiarach: jako człowieka i jako żołnierza.
Wystawa prowadzi zwiedzających przez kluczowe momenty jego losów, od dzieciństwa w Krakowie, przez służbę wojskową i konspiracyjną działalność w czasie okupacji, po tragiczną śmierć w czasach komunizmu.
Dzieciństwo i młodość w Krakowie
Pierwsza część wystawy przybliża prywatne życie generała, koncentrując się na jego dzieciństwie i młodości. Zwiedzający mogą zobaczyć historyczny plan Krakowa z początku XX wieku, na którym zaznaczono 13 miejsc związanych z Fieldorfem. Wśród nich znalazły się:
- kościół św. Mikołaja, gdzie został ochrzczony,
- szkoły, do których uczęszczał,
- grób matki na cmentarzu Rakowickim. Obok prezentowane są współczesne fotografie tych miejsc, ukazujące ich dzisiejszy wygląd.
W specjalnej gablocie umieszczono pamiątki osobiste należące do generała, przekazane przez jego rodzinę. Wśród eksponatów znajdują się m.in. szachy, taboret, młynek do kawy oraz różaniec i krzyż przywiezione w 1940 r. z Jerozolimy. Do ekspozycji włączono także prywatną korespondencję Fieldorfa, zdjęcia rodzinne oraz zeszyty jego córki.
Dodatkowym elementem tej części wystawy jest nagranie wspomnień Janiny Fieldorf, zarejestrowane w latach 70. XX wieku. Żona generała opowiada w nim o nim jako o mężu i ojcu, przybliżając mniej znane oblicze bohatera.
Szlak wojenny i służba
Druga część ekspozycji skupia się na wojskowej karierze Emila Fieldorfa. Ukazano jego udział w walkach w latach 1914-1921, zaznaczając najważniejsze bitwy, takie jak:
- Brzegi.
- Czarkowy.
- Wilno.
- Dyneburg.
- Żytomierz.
- Kijów. Do bitew dołączono prezentację odznaczeń przyznanych Fieldorfowi za zasługi, w tym czterech Krzyży Walecznych oraz Krzyża Srebrnego Virtuti Militari. Wystawie towarzyszą rzadko prezentowane zdjęcia z okresu służby w Legionach Polskich.
W kolejnej części zaprezentowano misję Fieldorfa jako emisariusza rządu RP i naczelnego wodza z Londynu do Polski w 1940 r. Ten wątek stanowi wprowadzenie do opowieści o jego roli w strukturach Polskiego Państwa Podziemnego.
Eksponaty tej części obejmują fragment filmu "Generał Nil" w reżyserii Ryszarda Bugajskiego. Szczególnie dramatyczna scena ukazuje moment wydania rozkazu likwidacji Franza Kutschery, hitlerowskiego generała SS. Była to jedna z najważniejszych akcji Kierownictwa Dywersji (Kedywu), którym dowodził Fieldorf.
Dzięki interaktywnym ekranom zwiedzający mogą zgłębić temat jego działalności w konspiracji jako:
- wysokiego oficera Komendy Głównej Armii Krajowej,
- szefa Kedywu,
- twórcy organizacji "NIE".
Przedstawiono także moment jego pierwszego aresztowania przez Sowietów w 1945 r. i blisko trzyletni pobyt w sowieckich łagrach.
Aresztowanie i tragiczny finał
Ostatnia część wystawy koncentruje się na powojennych losach Fieldorfa. Po powrocie do Polski w 1947 r. został objęty inwigilacją przez Urząd Bezpieczeństwa.
Aresztowany w 1950 r., poddany brutalnemu śledztwu, w sfabrykowanym procesie skazany został na karę śmierci. Egzekucja odbyła się 24 lutego 1953 r. w więzieniu na Mokotowie. Jego ciało zostało ukryte w nieznanym miejscu i do dziś nie odnaleziono jego szczątków.
Motyw przewodni
Wystawa wzbogacona jest o cytaty historyków, członków rodziny, współpracowników oraz samego "Nila", które pojawiają się na całej ekspozycji. Stanowią one dobitne świadectwo bohaterstwa, tragedii i niezłomnej postawy generała. Autorką aranżacji wystawy jest Sylwia Siudak-Bielecka. Wystawa będzie do obejrzenia w Muzeum Armi Krajowej w Krakowie od wtorku 25 marca do ostatniego dnia grudnia bieżącego roku.
Emil Fieldorf "Nil" (1895-1953) był legionistą, oficerem Wojska Polskiego, uczestnikiem wojny polsko-bolszewickiej i kampanii wrześniowej. Podczas II wojny światowej dowodził Kedywem, a następnie został zastępcą Komendanta Głównego AK i twórcą organizacji "NIE". Po wojnie, aresztowany przez władze komunistyczne, został skazany na śmierć i stracony. Od 2001 r. krakowskie Muzeum Armii Krajowej nosi jego imię.
fot. Muzeum AK