Gdzie ta keja?

W poprzednich felietonach do opisania rywalizacji wyborczej używałem porównań ze świata żeglarskiego. Nie zamierzam rezygnować z tej konwencji. Aktualnie dla Konfederacji nadal trwa proces zmierzający do dopełnienia formalności tj. zebrania wymaganych kwot podpisów poparcia dla zgłoszenia list oraz dokumentów kandydatów. Podczas gdy największe jednostki od dłuższego czasu spokojnie unoszą się przy nabrzeżu, u konfederatów praca wre. Celem załogi jest oczywiście rejestracja. Jestem przekonany, że mimo napiętych terminów spełnimy wszystkie wymogi.

W trakcie intensywnej pracy należy unikać rozproszeń. W związku z tym zostawmy ten temat na boku i postarajmy się dokładniej przyjrzeć postulatom Konfederacji i wchodzącego w jej skład Ruchu Narodowego.

Główną oś programu stanowi chęć radykalnej zmiany dotychczasowej polityki. Ma ona prowadzić do budowy autentycznie suwerennego państwa z silną armią i własną walutą. Tego celu nie można osiągnąć bez ochrony polskich przedsiębiorstw. Należy położyć kres uprzywilejowanej pozycji globalnych koncernów. Potrzebne jest również stabilne prawo gospodarcze i uproszczenie podatków.

Reformy wymaga nasz system ubezpieczeń społecznych. ZUS powinien być zastąpiony instytucją emerytury obywatelskiej. W ramach polityki energetycznej zamierzamy wypowiedzieć pakiet energetyczno-klimatyczny, który powoduje wzrost cen prądu.

Mówimy stanowcze „nie” dla masowej, niekontrolowanej imigracji. Napływ taniej siły roboczej zaniża wynagrodzenia polskich pracowników.

Istotnym elementem naszej polityki będzie bezpieczeństwo żywnościowe. Należy bezwzględnie skrócić łańcuch dostaw od rolnika do konsumenta. Niezbędna jest też ochrona polskich rolników przed importem tańszych i gorszej jakości artykułów rolno-spożywczych. Trzeba dbać o polską jakość żywności i promować ją w świecie.

W ramach reformy edukacji proponujemy wprowadzenie bonu oświatowego.

Obrony wymaga instytucja rodziny. Składają się na nią: ochrona życia, zablokowanie lewicowych eksperymentów na społeczeństwie i promocja tradycyjnych wartości.

Dziękuję szanownemu Czytelnikowi za poświęcony czas i zapraszam za tydzień do zapoznania się z kolejną częścią cyklu.

Bartosz Wilczyński, Pełnomocnik Ruchu Narodowego w okręgu Małopolskim

Niniejszy felieton prezentuje poglądy autora i może lecz nie musi być zbieżny z poglądami redakcji.