Ks. Isakowicz-Zaleski spocznie na podkrakowskim cmentarzu. Znamy szczegóły pogrzebu

Znamy szczegóły pogrzebu ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego. Zasłużony kapłan zostanie pochowany w Rudawie.

Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski zmagał się z nowotworem. Ostatnie świata Bożego Narodzenia i Nowy Rok spędził w chrzanowskim szpitalu, gdzie zmarł 9 stycznia. O szczegółach pogrzebu duchownego poinformowała krakowska Kuria. We środę, 17 stycznia msza św. żałobna o godz. 12.00 zostanie odprawiona w kościele parafialnym w Radwanowicach (modlitwa różańcowa od godz. 11.30) (gm. Zabierzów). Natomiast w czwartek, 18 stycznia o godz. 12 w tej samej świątyni zostanie odprawiona msza święta pogrzebowa. Zasłużony kapłan, działacz społeczny i opozycjonista spocznie na cmentarzu parafialnym w Rudawie.

Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski urodził się 7 września 1956 r. w Krakowie. Pochodził a polsko-ormiańskiej rodziny. Jego rodzicami byli filolog Jan Zaleski i polska Ormianka, polonistka Teresa Zaleska, z domu Isakowicz. Był spokrewniony z przedostatnim arcybiskupem ormiańskokatolickim Lwowa, wybitnym kaznodzieją i filantropem Izaakiem Mikołajem Isakowiczem (był praprawnukiem brata arcybiskupa) oraz ks. prałatem Leonem Isakowiczem (1883–1944), proboszczem parafii ormiańskokatolickiej w Stanisławowie.

Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. W trakcie nauki trafił do specjalnej jednostki kleryckiej w Brzegu, do służby wojskowej. Od lat 70-tych, jeszcze jako kleryk, związał się z antykomunistyczną opozycją. Kolportował prasę podziemną i publikował w nielegalnych wówczas krakowskim piśmie „Krzyż Nowohucki” oraz lubelskim kwartalniku młodych katolików „Spotkania”.

Jako diakon pomagał w parafiach w Chrzanowie, Rajczy i Krakowie–Woli Justowskiej. 22 maja 1983 r. w Katedrze Wawelskiej z rąk kard. Franciszka Macharskiego przyjął święcenia kapłańskie. Po skończeniu seminarium kontynuował został skierowany na dalszą naukę w kolegium ormiańskim w Rzymie, jednak z polecenia SB odmówiono mu wydania paszportu.

Udało się to dopiero w 2001. Po ukończeniu studiów w Papieskim Kolegium Ormiańskim w Rzymie został mianowany przez kard. Józefa Glempa, duszpasterzem Ormian w archidiecezji krakowskiej. W latach 2002–2009 był duszpasterzem Ormian w Polsce Południowej a w latach 2009–2017 proboszczem ormiańskokatolickiej parafii południowej pw. św. Grzegorza Oświeciciela z siedzibą w Gliwicach.

Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski założył pierwszą w Krakowie wspólnotę osób niepełnosprawnych „Wiara i Światło”. Był jednym z inicjatorów i wieloletnim prezesem Fundacji im. Brata Alberta, która swoją siedzibę ma w podkrakowskich Radwanowicach. Był zaangażowany w corocznie odbywającą się na Rynku Głównym w Krakowie wigilię dla osób bezdomnych i potrzebujących.

Współpracował z podziemną „Solidarnością”. W 1988 był duszpasterzem robotników podczas strajku w Hucie im Lenina. Zabiegał o upamiętnienie ofiar ludobójstwa Polaków na Kresach. Był prezesem założonej przez siebie Fundacji Kresowej „Memoria et Veritas” i popularyzatorem wiedzy o Kresach wśród młodzieży szkolnej.

Piętnował niestrudzenie nieprawidłowości w polskim Kościele katolickim, narażając się przy tym swoim przełożonym. Był zwolennikiem ujawnienia współpracujących z SB Tajnych Współpracowników wśród duchownych. Krytykował hierarchów i kapłanów katolickich za brak reakcji na zgłaszane im przypadki nadużyć seksualnych dokonywanych przez księży. Wystąpił jako jeden z ekspertów w filmie Zabawa w chowanego, braci Sekielskich, który porusza sprawę pedofilii w polskim Kościele katolickim.

• Zobacz:

Terlikowski: Pedofilia w polskim Kościele. Kto za nią odpowiada?

Tomasz Terlikowski i ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski w swojej najnowszej książce pt. “Kościół ma być przezroczysty”, która ukazała się nakładem wydawnictwa Esprit, zajmują się problemami polskiego Kościoła, które wstrząsały nim w ostatnim czasie. Pedofilia i molestowanie nieletnich, skandale finansow…

Mirosław HaładyjGłos24

Jest autorem wielu książek i artykułów. Współpracował m.in. z RMF FM, Onetem Polsat News oraz Do Rzeczy, Salon24.pl. Prowadził też bloga na swojej stronie internetowej.

W 1997 został odznaczony Medalem św. Jerzego – honorową nagrodą przyznawaną przez Tygodnik Powszechny za „zmaganie ze złem i uparte budowanie dobra w życiu społecznym”. Za swoją działalność otrzymał m. in. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1999), Krzyż Wolności i Solidarności (2016), Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2019) i Medal „Pro Bono Poloniae” (2019).

fot. Bogusław Świerzowski/ krakow.pl