Remont blisko 150-letniej kapliczki Matki Bożej Różańcowej z Dzieciątkiem w Książnicach zakończył się jesienią. 7 grudnia przy pięknie odrestaurowanym zabytku spotkali się mieszkańcy Sołectwa Książnice na uroczystości jej poświęcenia, którego dokonał ksiądz Stanisław Śliwa, proboszcz Parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Łężkowicach.
W uroczystości wziął również udział Wójt Gminy Gdów Zbigniew Wojas, który podziękował wykonawcy prac konserwatorskich, radnemu Grzegorzowi Taborowi i Sołtysowi Władysławowi Kowalskiemu za działania na rzecz remontu książnickiego zabytku, a Mieszkańcom i organizacjom społecznym Książnic za wsparcie.
Nie zabrakło podziękowań dla rodziny fundatorów kapliczki, państwa Pilchów, a jej przedstawicielka, pani Zofia Pilch dziękując zgromadzonym za wsparcie, przypomniała historię powstania kapliczki, której ufundowanie było wyrazem wdzięczności Anny i Rafała Pilchów za dar życia ich dzieci: Tekli, Stanisława i Jakuba.
Całkowita wartość robót konserwatorskich okazałej, trzykondygnacyjnej kapliczki z ponad dwumetrowymi figurami- rzeźbami i płaskorzeźbami, wyniósł 46 863,00 zł i został sfinansowany z budżetu Gminy Gdów w wysokości 24 863,00 zł i pozyskanej z dotacji UM Województwa Małopolskiego w ramach konkursu „Kapliczki Małopolski 2023” w wysokości 22 000,00 zł.
Uroczystość zakończyło spotkanie w szkole podstawowej w Książnicach, przygotowane przez panie z Koła Gospodyń Wiejskich w Książnicach, Radę Rodziców przy Szkole Podstawowej w Książnicach i panią Zofię Pilch.
Kapliczki, figury, krzyże przydrożne stanowią nieodłączny element krajobrazu gminy Gdów. Są przejawem ludowej pobożności i religijności i cząstką dziedzictwa kulturowego. W wydanej przez Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gdowskiej w 2006 roku publikacji „Niebo Przydrożne” autorzy zinwentaryzowali ich na terenie gminy Gdów blisko 150. Stawiane najczęściej na rozstajach dróg, były dowodem wdzięczności za doznane łaski i upamiętnieniem ważnych wydarzeń w życiu fundatora. Z reguły ich budowie towarzyszyły określone intencje, miały chronić przed chorobą, pożarem i powodzią, były podziękowaniem za uratowanie życia, powrót z wojny. Powstawały przeważnie w wieku XIX – w latach wojen, głodów i epidemii, które co jakiś czas dziesiątkowały ludność.
Zdecydowaną większość z nich udało się na przestrzeni ostatnich lat odrestaurować, przywracając do pierwotnego stanu. Są dziś miejscem spotkań lokalnej społeczności, majowych nabożeństw i świadkami historii.
Inf. i fot. UG Gdów
