18 czerwca Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zorganizowało dla seniorów (60+) spotkanie z cyklu „Senior w Muzeum” na temat początków lecznictwa uzdrowiskowego w Wieliczce w XIX w.
18 osób zapisanych wcześniej w Dziele Edukacji Muzeum spotkało się o godz.11.00-tej przed wejściem do Zamku Żupnego od strony Ogrodu Żupnego. W kasie Muzeum nabyli bilety po 9 zł. Wśród przybyłych była delegacja Stowarzyszenia „Klub Przyjaciół Wieliczki” (KPW): Danuta Chrebor, Stanisława Cygankiewicz, Jadwiga Duda, prezes, Hanna Kozioł, sekretarz, Jan Matzke, Adam Poznański, Anna Ślęczka.
Zebranych przywitał pracownik Muzeum Remigiusz Wierzbicki, przewodnik wycieczki seniorów po Wieliczce i do podziemnego Muzeum na III poziomie Kopalni Soli „Wieliczka”. Uczestnicy wycieczki chcieli zaczerpnąć zdrowego, nasyconego solą powietrza kopalnianego. Przewodnik zapoznał zebranych z książka Feliksa Boczkowskiego (1804-1855), doktora medycyny i fizyka salinarnego pt. „O Wieliczce pod względem historii, dziejów i kąpieli” z 1843 r. będącej pierwszą polską publikacją naukową z zakresu lecznictwa solankowego, a zarazem pierwszą monografią dziejów Wieliczki. F. Boczkowski od 1831 r. pracował w Wieliczce jako fizyk salinarny i badał stan zdrowia górników. Zaobserwował wówczas, że górnicy pracujący pod ziemią nie zapadają na schorzenia dróg oddechowych. Dzięki niemu w formie zorganizowanej powstało wielickie uzdrowisko w miejscu, gdzie dziś znajduje się Szkoła Podstawowa nr 2.
W 1838 r oddano tu do użytku pierwszy, nowoczesny zakład kąpieli solankowych, zgodnie z panującą w XIX wieku modą na balneologię. Leczono wówczas kilkadziesiąt jednostek chorobowych: wrzody skrofuliczne, zatwardzenia trzewia brzuchowego i cierpienia hemoroidalne, dychawica chroniczna, katar chroniczny, hypochondrya, hysterya, krwioplucie, niepłodność, itd. F. Boczkowski pisze „W Wieliczce….: „ W latach 1826 - 1841 z wielickiej „solnej wody” skorzystało blisko 3 tys. osób, nie tylko z Rzeczypospolitej Krakowskiej, ale także z Królestwa Polskiego, Podola, Śląska a nawet z Węgier.””
Rozwój znakomicie prosperującego zakładu kąpielowego przerwały burzliwe wydarzenia rewolucji krakowskiej w 1846 r. Zniszczone budynki miasto przebudowało i w 1865 r. przeznaczyło na siedzibę Męskiej Szkoły Wydziałowej. Dzieło F. Boczkowskiego kontynuował w XX w. lekarz Mieczysław Skulimowski (1930-1981), profesor Akademii Medycznej w Krakowie, który pracował od 1958 r. jako lekarz kopalni soli. Jego staraniem w 1964 r. na V poziomie kopalni zostało utworzone podziemne sanatorium - Szpital Uzdrowiskowy „KINGA”.
Wycieczka z miejsca zbiórki udała się ulicą Zamkową przez Planty, prze ulicę Powstania Warszawskiego, ulicą S. Moniuszki pod Szkołę Podstawową nr 2 a następnie pod szyb Daniłowicza. Zatrzymano się przed domem fizyka salinarnego przy ul. E. Dembowskiego 1. Szybem Daniłowicza zostaliśmy klatką spuszczeni do Kopalni Soli „Wieliczka” na pod ziemię na poziom III. Na podszybiu szybu Daniłowicza przewodnik poinformował nas, że aktualnie na tym poziomie znajduje się uzdrowisko. Udaliśmy się do komór, w których znajduje się podziemna ekspozycja Muzeum. W komorze przeznaczonej na edukację Pan Remigiusz uczył nas poprawnego oddychania: wdech nosem, wydech ustami oraz prezentował ćwiczenia towarzyszące prawidłowemu oddychaniu. Pobyt w wielickich podziemiach zakończyliśmy wspólnym zdjęciem w komorze Miejskiej, przed makietą panoramy Wieliczki z XVII w. wykonanej przez Alfonsa Długosza (1902-1975), twórcę podziemnego Muzeum i wyjazdem windą szybu Regis na powierzchnię.
Serdecznie dziękujemy Dyrekcji Muzeum Żup Krakowskich za projekt „Senior w Muzeum”, a szczególnie Panu Remigiuszowi za przewodniczenie nam i podzielenie się swoją wiedzą i umiejętnościami. Kolejna wycieczka odbyła się jak wyżej dniu 6 lipca b.r. z udziałem członków KPW.
