Dariusz Mlącki – Tajemnica drugiej strony
wystawa do 24 marca 2019
Prezentowane prace pochodzą w większości z ostatnich 10 lat, z dwóch cyklów: „Możliwość istnienia przedmiotów nieistniejących” oraz ,,Niewymuszony pomiar subtelności”. Tematem prac są zazwyczaj przedmioty codziennego użytku, np. koperty, świece, stołki, krzesła, okna, deski do rysowania, telewizory.
Dariusz Mlącki: - Przedstawiane obrazy stają się przedmiotami, zawdzięczającymi istnienie portretowanym przedmiotom. Dlatego w wielu pracach stosuję iluzję, pozór, często konwencję malarską obrazu w obrazie. Poruszam się zawsze na granicy abstrakcji geometrycznej i realizmu, czasami łączę różne konwencje: magiczną, duchową, symboliczną. Korzystam z założeń sztuki Zen, minimalizmu. Malarstwo jest dla mnie nie tyle celem, co ukochanym środkiem wyrazu, najważniejszym i zarazem najtrudniejszym. Malarstwem są również moje obiekty i instalacje. Zamieniam farbę w kolor, kolor w światło, światło w przestrzeń, a przestrzeń w znaczenie. Pragnę uzyskać formę doskonałą, harmonijnie współbrzmiącą – swoiste Pękno.-
Dariusz Mlącki – urodzony w Mińsku Mazowieckim w 1963 roku. Absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1989). Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowniach prof. Tadeusza Dominika i prof. Zbigniewa Gostomskiego. W latach 1992–2001 prowadził pracownię malarstwa na stanowisku profesora w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki (2008); Fundacji Kultury Polskiej (1999); Fundacji Kultury (1997); Fundacji Stefana Batorego (1993) i Fundacji Egit (1991). Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, oraz członkiem Stowarzyszenia Otwarta Pracownia w Krakowie.
Laureat Grand Prix w wystawie „Obraz roku” organizowanej przez ZPAP w Warszawie (2009). Uczestnik Biennale Sztuki Współczesnej Creativiti w Veronie (Włochy, 2014). Brał udział w konkursie na projekt wystawy w Pawilonie Polskim w Wenecji (Włochy, 2015). Nowojorski „New York Art Magazin” poświęcił artyście artykuł (2014), a także promował jego twórczość w nowojorskich galeriach: Zach Feuer (2014) i Broadway Gallery (2013). Finalista 42. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2015.
Autor ponad 40 wystaw indywidualnych, uczestnik ponad 70 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą. Współpracuje z wieloma prestiżowymi galeriami, m.in. Galerią Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Galerią Rzeźby i Galerią Art w Warszawie, Galerią Biała w Lublinie, Galerią Koło w Gdańsku, Galerią ABC w Poznaniu, Otwartą Pracownią w Krakowie, a także z Muzeum w Oldenburgu w Niemczech.
Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Fundacji Konrada Adenauera, Muzeum Ziemi Chełmskiej w Chełmie, Galerii Studio w Warszawie, Galerii Białej w Lublinie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie oraz w kolekcjach prywatnych.
Artysta malarz. Mieszka i pracuje w Warszawie i Mińsku Mazowieckim.
Zdjęcie: Dariusz Mlącki, Deska z obrazkiem z kościółkiem, 2016
Adam Jastrzębski – Genezis z Ducha
wystawa do 24 marca 2019
Kurator wystawy: Jacek Sosnowski
Wystawa prezentuje niezwykłe obiekty, które można zaliczyć zarówno do malarstwa, jak i rzeźby, a ich warstwa wizualna, atrakcyjna i kolorowa, jest tylko zewnętrzną powłoką matematycznych wyliczeń, kodu zastosowanego przez artystę programującego dzieło i realizującego je materialnie. Prace z serii „Vinylowce” powstają od kilkunastu lat, a najnowszy projekt artysty, który w Bielsku-Białej zostanie zaprezentowany po raz pierwszy, to „Genezis z Ducha”, oparty na poemacie Juliusza Słowackiego. Zdaniem artysty, „Genezis z Ducha” Słowackiego to jeden z najdziwniejszych utworów polskiego romantyzmu: „Autor stworzył swój poemat jako funkcjonalny model rodzącego się i rozwijającego wszechświata. Słowo poety nie tylko przywołuje obrazy, ale ustala reguły dla opowieści, tworzy mechanikę nowego uniwersum. Słowacki przedstawia pracę Ducha, mistyczną moc stwarzania, za pomocą figur zaczerpniętych z materialistycznego przyrodoznawstwa. Na ponad sto lat przed odkryciem „słów” zakodowanych w ciele każdej żywej istoty, poeta przypisuje językowi rolę motoru biogenezy”. Sztuczny język – Vinylogos jest informacyjnym szkieletem budowanych przez artystę materialnych „ciał”. Tłumaczenie poematu na Vinylogos jest procesem karkołomnym. Całe bogactwo języka, jakim posługuje się Słowacki, zostaje wtłoczone w surową matematyczną aparaturę „Vinylogosu”. Utrata informacji jest ogromna, ale końcowym produktem są nowe formy – Vinylowce, niebędące ilustracją tekstu, ale, jak twierdzi autor, autentycznym wcieleniem Ducha. Adam Jastrzębski: - Tajemnica wcielenia słowa w ciało pozostaje najważniejszą zagadką nauk przyrodniczych, a wszystkie inne problemy naukowe dają się interpretować jako jej zagadnienia cząstkowe. Genetyka, cybernetyka, czy fizyka kwantowa to dziedziny, które w XX w. na nowo odkryły dla siebie zagadkę wcielenia. W tym samym obszarze funkcjonuje projekt artystyczny Vinylogos, który towarzyszy mi już od ponad dekady. Sztuczny język zarządzający zbiorami elementów służy do tworzenia planów budowy quasimalarskich obiektów – Vinylowców. Jest on bytem podatnym na zawirusowanie, lub mutacje, pozwalającym opowiadać o fenomenie życia za pomocą pojęć zaczerpniętych z teorii informacji. Jest też zdolny do translacji i chociaż sam w sobie stanowi dosyć surową aparaturę matematyczną, to w konfrontacji z formotwórczym tekstem Słowackiego okazuje się zaskakująco wydajny.- Adam Jastrzębski – urodzony w 1980 roku w Płocku. Absolwent historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Doktorant na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu (2019). Znany jako Adam-X (realizacje w latach 2003–2008) oraz Ixi Color (od 2008). W latach 2003–2008 aktywnie działał jako twórca murali oraz vlepek. Od 2008 roku zrealizował w przestrzeni publicznej wiele projektów o charakterze efemerycznych interwencji, często połączonych z performansem. Twórca autonomicznego języka sztuki, którego zasady nazywane są Vinylogosem i które prowadzą do tworzenia Vinylowców – malarskich instalacji powstałych z folii samoprzylepnej, wycinanej i łączonej zgodnie z zasadami kodu językowego Vinylogos. Pierwsza indywidualna wystawa Adama-X zatytułowana „Implant” odbyła się w 2004 roku w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie (w 2005 roku swoją kolejną realizację pt. „Implant” Adam-X stworzył we wnętrzach Galerii Bielskiej BWA), od tej pory artysta systematycznie wystawia swoje prace w galeriach i instytucjach kulturalnych w kraju i za granicą. Jego dzieła znajdują się w kolekcjach m.in. w Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym we Wrocławiu oraz Fundacji Sztuki Polskiej ING. Artysta realizuje także prace wideo, zajmuje się fotografią, interesuje go net art oraz performans; przez wiele lat aktywnie uczestniczył w działaniach warszawskiej sceny street art. Od ponad dwóch lat tworzy projekty w obszarze relacji międzygatunkowych, których uczestnikami są m.in. gibony, oraz wrony siwe. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Zdjęcie: Adam Jastrzębski, Tajemnice Starego Oceanu, z cyklu Vinylowce, 2018-2019, fragment
Agata Ruman – Wizerunek bez cienia
Klubokawiarnia Aquarium
wystawa 4–31 marca 2019
Wernisaż: poniedziałek, 4 marca 2019, godz. 17.30
Wystawa malarstwa i rysunku Agaty Ruman, dla której inspiracją jest miniony, przedwojenny świat, którego nieliczne okruchy przetrwały w fotografiach i opowieściach. Rozświetlone, pełne kolorów obrazy w sposób syntetyczny przedstawiają sceny codziennego życia.
Agata Ruman: - Moją pasją, pod wpływem której maluję i rysuję, jest przeszłość, utrwalona na czarno-białych zdjęciach i filmach, zawarta w opowieściach pokolenia, pamiętającego rzeczywistość sprzed 1939 roku. Fascynują mnie ujęcia ulic, po których poruszają się przechodnie, fotografie, na których zostały utrwalone zwyczajne sceny, codzienność. Zdjęcia stanowią rejestrację miejsc, z których wiele częściowo lub diametralnie zmieniło współcześnie swoje oblicze. Moje prace są aluzją do przeszłości, która przetrwała jedynie jako zapis fotograficzny, filmowy lub słowny. Prezentowany na wystawie cykl prac zatytułowałam „Wizerunek bez cienia”, ponieważ cienia pozbawione są rzeczy, które nie istnieją-
Agata Ruman – urodzona w 1985 roku w Pszczynie. Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Bielsku-Białej. Studiowała Malarstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu; dyplom w pracowni malarstwa prof. Jana Pręgowskiego (2010), oraz Konserwację i restaurację dzieł sztuki na tej samej uczelni; dyplom pod kierunkiem prof. Iwony Langowskiej i mgr Marii Rudy (2010). Absolwentka studiów podyplomowych z projektowania graficznego na Wydziale Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (2017). Od 2015 roku nauczyciel w Zespole Szkół Plastycznych w Bielsku-Białej.
Autorka kilku wystaw indywidualnych, ostatnie, to m.in. „Odcienie kobiety” w Klubie Papaya w Czechowicach-Dziedzicach (2011); „Flirt z przeszłością” w Pszczynie (2012); „Malarstwo” w Muzeum Miniaturowej Sztuki Profesjonalnej Henryk Jan Dominiak w Tychach (2014) i Galerii MDK w Czechowicach-Dziedzicach; „Flirt z przeszłością” w Galerii Akademickiej Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. Uczestniczka wystaw zbiorowych. W 2018 roku prezentowała swoje prace w programie Art Fresh Festiwal w Warszawie; uczestniczka 4. Bielskiego Festiwalu Sztuk Wizualnych 2018. Obrazy artystki znajdują się w wielu kolekcjach w Polsce i za granicą, m.in. w Danii, Belgii i Szwecji.
Zdjęcie: Agata Ruman, Gdy nadchodzi burza, 2017
Info/Foto: BWA