Każdy z nas, przynajmniej razy w życiu był zdenerwowany. Więc wiemy co się dzieję przy takim stanie. Nasze ciało zaczyna dziwnie reagować, podnosi się ciśnienie krwi, bije mocno serce, pocimy się, mamy płytszy oddech i jesteśmy napięci. Wszystko nas denerwuje i nawet najmniejszy bodziec doprowadza nas do wściekłości a może lęku. Mówisz wtedy, że jesteś zdenerwowany i żeby wszyscy dali Ci spokój. W myślach pojawia się „nie poradzę sobie, będzie trudno, co się dzieje, mam dość”. Może nawet pojawiają się jakieś straszne scenariusze, które przewijają się w Twojej wyobraźni. To co opisałem wyżej to normalna reakcja na lęk. No dobrze, to czym jest nerwica?
Nerwica - co to takiego?
No właśnie głównym komponentem nerwicy jest lęk. Objawy nerwicy obejmują zarówno sferę psychiczną taką, jak lęk, natrętne myśli, zachowania kompulsywne jak i sferę somatyczną, czyli oddech: trudności z oddychaniem, układ krążenia: przyspieszone tempo pracy serca, układ nerwowy: dezorientacja, czy układu pokarmowy: nudności i wymioty.
Przyczyny nerwic
Jeżeli mówimy o przyczynie nerwicy, to musimy zdać sobie sprawę z tego, że jest to bardzo złożony problem. Psychologowie wyodrębnili kilka czynników, które mogą być przyczynami do powstawania lęku. Uważają, że powodem powstawania zaburzeń lękowych są między innymi czynniki psychologiczno-społeczne (środowiskowe)
i genetyczne. Jak to wygląda procentowo? 30% odpowiadają czynniki genetyczne, natomiast czynniki środowiskowe w 70%.
Z tego widać, że nawet jeżeli mieliśmy rodziców, dziadków lękowych to mamy szanse na to, że możemy sobie poradzić z lękiem, który nabyliśmy w spadku.
Co jest przyczyną zaburzeń lękowych?
Często powodem zaburzeń lękowych są zachowania, które były kształtowane w dzieciństwie takie jak: perfekcjonizm, zaabsorbowania szczegółami, częste wahania
i niezdecydowanie, magiczne myślenie, hipermoralność, unikanie ryzyka, opór przed zmianą.
Okazuje się, że 30% pacjentów lękowych miało urazowe przeżycie separacyjne z dzieciństwa. Innymi słowy, jeżeli dziecko zostało opuszczone przez jednego
z rodziców – rozwód, inne czynniki losowe, to może wpłynąć w późniejszym dorosłym życiu możliwości wytworzenia się zaburzenia lękowego.
Rodzaje zaburzeń lękowych
Zaburzenia lękowych według „Kryteria Diagnostyczne Zaburzeń Psychicznych – DSM 5:
- uogólnione zaburzenie lękowe;
- fobia specyficzna;
- separacyjne zaburzenie lękowe;
- fobia społeczna; społeczne zaburzenie lękowe;
- mutyzm wybiórczy;
- zaburzania lękowe wywołane substancjami psychoaktywnymi lub lekami;
- lęk paniczny;
- atak paniki;
- agorafobia;
- zaburzenia obsesyjno-kompulsywne.
Kto leczy nerwicę?
Jeżeli czujesz, że w Twoim życiu dominuje lęk i bez większych powodów utrzymuje się więcej niż sześć miesięcy to może warto z kimś o tym porozmawiać. Lekarstwem na lęk jest praca nad nim, warto się mu przyjrzeć. Skąd przyszedł, co chce Ci przekazać, jaką pełni funkcje w Twoim życiu.
Często lęk pojawia się na progach rozwojowych, lęk towarzyszy zmianą w życiu. Lęk też chroni nas przed różnymi rzeczami. Jeżeli czujesz, że lęk jest dla Ciebie uciążliwy i przeszkadza w przeżywaniu w pełni życia, to możesz porozmawiać z psychologiem, psychoterapeutą lub psychiatrą. Niektóre lęki można okiełznać w psychoterapii a dużym wsparciem są również leki, które mogą obniżyć lęk. Jednak warto pamiętać, że leki są tylko wsparciem a główna praca z lękiem to praca z twoimi myślami.
