Znamy już wyniki pierwszej tury wyborów na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Zwyciężył co prawda urzędujący Prezydent, ale wbrew wcześniejszym zapowiedziom jego poparcie nie wystarczyło, aby zwyciężyć już w niedzielę.
A zatem jak do tej pory nikt nie dorównał Aleksandrowi Kwaśniewskiemu, który jak wiemy sprawował urząd dwie kadencje, a na drugą został wybrany już w pierwszej turze uzyskując poparcie ponad 53% głosujących. Czeka nas zatem wybór w drugiej turze. Znamienite jest też to, że znakomita większość głosujących opowiedziało się za zmianą na fotelu Prezydenta RP. Pozostałych 10 kandydatów zdobyło więcej głosów aniżeli urzędująca głowa państwa.
Andrzej Duda – mimo, jak twierdzą jego sztabowcy „świetnej prezydentury” – nie został wybrany od razu z kilku powodów. Był przez całe pięć lat prezydentem jednej formacji. Zamiast łączyć Polaków wpisał się w narrację swojej macierzystej formacji i w odróżnieniu od Aleksandra Kwaśniewskiego, który nawet wtedy gdy rządziło SLD potrafił sprzeciwiać się woli liderów partyjnych, Andrzej Duda nie wybił się na niepodległość. Wielokrotnie był też upokarzany przez swoje zaplecze (Zjednoczoną Prawicę) i musiał ulegać woli partyjnego przywódcy. W odróżnieniu od Aleksandra Kwaśniewskiego, Andrzej Duda nie potrafił zjednać sobie elektoratów innych partii, będąc jak to określają złośliwi „notariuszem” Jarosława Kaczyńskiego. A zatem wszystko to co zarzucał niegdyś Bronisławowi Komorowskiemu, czynił sam przez pięć lat.
Pojawia się zatem pytanie czy opozycji uda się odbić Pałac Prezydencki, tak jak to miało miejsce w przypadku Senatu? Jest na to szansa, choć zdecyduje niewielka liczba głosów. Zacznijmy od wyborców Szymona Hołowni, w dużej mierze centrowych i opozycyjnych. Mało kto z tego grona moim zdaniem poprze urzędującego Prezydenta, prędzej zostaną w domach z braku odpowiedniego dla siebie kandydata – muszą mieć jednak świadomość, że pozostając w domach de facto oddają głos na Dudę. Z wyborcami Krzysztofa Bosaka może być podobnie, gdyż znaczna ich część to ludzie młodzi, dla których wolnorynkowe hasła głoszone przez lidera Konfederacji częściej wybrzmiewają w ustach Rafała Trzaskowskiego aniżeli Andrzeja Dudy, którego silną stroną są obietnice socjalne. Znakomita większość obecnych wyborców Władysława Kosiniaka-Kamysza i Roberta Biedronia również powinno zagłosować za aktualnym prezydentem Warszawy, gdyż to ta część społeczeństwa, która ma dość rządów Prawa i Sprawiedliwości. W przypadku tego ostatniego panuje również wzmocnione przekonanie o łamaniu Konstytucji oraz braku poszanowania idei równości i wolności obywatelskiej. Zresztą Robert Biedroń sam na konferencji prasowej nawołuje do poparcia Trzaskowskiego.
Nie kto inny, ale właśnie Jarosław Kaczyński, pięć lat temu tłumaczył wyborcom Bronisława Komorowskiego, że skupienie władzy w jednych rękach, w konkretnym ugrupowaniu, powoduje zepsucie władzy, nadużycia i jest złe dla demokracji. Zapowiada się zatem ciekawa walka, której efekty poznamy już za dwa tygodnie. Dziś trudno jest przewidzieć jak rozłożą się głosy wyborców. Sondaże pokazują raz zwycięstwo jednego, raz drugiego kandydata. Szanse są wyrównane. Przesądzić mogą pojedyncze głosy.
Nie mam wątpliwości, że w Polsce potrzebne są zmiany, potrzebny jest prezydent na miarę Aleksandra Kwaśniewskiego, taki, który nie będzie bardzo przeszkadzał rządowi, ale będzie blokował autorytarne zakusy w sprawach fundamentalnych. Tam gdzie do tej pory zasady konstytucyjne nie miały znaczenia, powinien być ktoś kto zrozumie, że funkcja Prezydenta to coś więcej aniżeli partyjna nominacja.
zobacz też:
Głos24
