Bochnia. Zobacz, jak 15 pułk "Wilków" przeszedł chrzest bojowy [ZDJĘCIA]

31 sierpnia na łąkach przy osiedlu Niepodległości w Bochni (obok pętli autobusowej) odbył się piknik militarny oraz Inscenizacja Historyczna, która przedstawiła chrzest bojowy 15 pułku piechoty Ziemi Bocheńskiej "Wilków" podczas wojny polsko-ukraińskiej w 1919 roku. Organizatorem tego niezwykłego wydarzenia było Stowarzyszenie Bocheńscy Patrioci.

Poza Inscenizacją, odbył się także pokaz sprzętu i wyposażenia Jednostek Wojskowych (21 Batalion Logistyczny w Rzeszowie) oraz innych formacji mundurowych (Policja, Straż Pożarna, Straż Miejska). Ponadto istniała możliwość odwiedzenia stoisk KPP w Bochni, Straży Miejskiej, Hufca Bochnia oraz WKU Tarnów, która podczas pikniku militarnego miała punkt promocyjno-informacyjny. Chętni mogli w nim uzyskać niezbędne informacje na temat wszystkich ochotniczych form służby wojskowej a także wymagań jakie musiał spełnić kandydat oraz co musiał zrobić, żeby zostać Żołnierzem Rzeczypospolitej.

Na pikniku swoje miejsce miały również grupy rekonstrukcyjne z wystawami z okresu I oraz II wojny światowej.

Ok. godz. 16:00 odbyła się inscenizacja bitwy w której udział wzięli rekonstruktorzy z Polski i Ukrainy. Pokaz uświetniły również efekty specjalne profesjonalnej firmy pirotechnicznej.

Zapraszamy do obejrzenia zdjęć w galerii.

Geneza powstania pułku

W grudniu 1918, w Bochni, z inicjatywy por. Ludwika Piątkowskiego, popartej czynnie przez majora Józefa Wolfa, rozpoczęto formowanie Pułku Piechoty Ziemi Bocheńskiej. 1 stycznia 1919 dowództwo pułku objął podpułkownik Wilhelm Fryś, który wydał pierwszy rozkaz pułkowy. W styczniu 1919 oddział został przemianowany na 16 pułk piechoty, a następnie 15 pułk piechoty.

Z ochotników z powiatów: bocheńskiego, grybowskiego i gorlickiego został sformowany I batalion w składzie trzech kompanii strzeleckich i oddziału karabinów maszynowych o ogólnym stanie liczebnym szesnastu oficerów i chorążych oraz 436 szeregowych pod dowództwem majora Józefa Wolfa. 13 marca 1919 batalion wyjechał na front ukraiński. Ponadto zostały utworzone zawiązki dwóch batalionów pod dowództwem podporucznika Władysława Leona Uldanowicza i podporucznika Władysława Kucharskiego, które zostały skierowane do powiatów: rzeszowskiego, lipskiego i tarnowskiego, w charakterze kompanii asystencyjnych.

1 czerwca 1919 dowództwo pułku objął podpułkownik Rudolf Tarnawski, który zorganizował pozostałe, przewidziane etatem, pododdziały pułku: II batalion, III batalion, batalion zapasowy, kompanię szturmową, kompanię techniczną i pluton telefoniczny. W drugiej połowie sierpnia 1919 wymienione wyżej pododdziały zostały skierowane na front, z wyjątkiem batalionu zapasowego, który pod dowództwem kapitana Włodzimierza Rachmistruka 20 sierpnia przybył do Ostrowi Mazowieckiej.

3 lipca 1920 na odprawie oficerskiej w Ogoliczach, dowódca pułku major Bolesław Zaleski, „w celu podkreślenia nieprzejednanej zaciętości na wroga” nadał pułkowi przydomek „Wilków”. Od tej chwili wszystkie prawie dokumenty były sygnowane nazwą „15 Pułk Piechoty «Wilków»”.

Pułk w walce o granice

15 pp wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, w tym w bitwie warszawskiej 1920 oraz wojnie polsko–ukraińskiej.

W działaniach wojennych 1919 - 1921 15 pułk piechoty zdobył 5 dział, około 100 karabinów maszynowych, parę tysięcy karabinów powtarzalnych, przeszło 1500 jeńców, około 100 koni, kilka parowozów i dziesiątki wagonów kolejowych, znaczną ilość wozów taborowych i wózków pod karabiny maszynowe, liczne magazyny żywności, mundurów i sprzętu, dziesiątki aparatów telegraficznych, setki aparatów telefonicznych wraz ze znaczną ilością przewodu telefonicznego oraz jedną chorągiew pułku sowieckiego.

Pułk w okresie pokoju

Dowody cnót żołnierskich, złożone przez 15 pp. w dwuletniej wojnie z wrogami Polski, spotkały się z wysokim uznaniem Naczelnego Wodza, Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, który 4 grudnia 1920 r. o godz. 14 na polach Łazdun koło Lidy własnoręcznie dokonał uroczystego aktu dekoracji chorągwi i trąbek artyleryjskich pułków 9 DP najwyższym odznaczeniem wojskowym, „Virtuti Militari” V klasy. 15 pp. nie posiadał wówczas własnej chorągwi. Jej brak zastąpiono wypożyczoną z Warszawy, na której zawisł Krzyż Orderu „Virtuti Militari” nr 2915.

19 sierpnia 1921 roku do Dęblina przybył batalion zapasowy 15 pp.

Po dwuletnich trudach wojennych i prawie jednorocznym postoju na pograniczu sowieckim nadeszła chwila, w której 15 pp, z powodu zmian wprowadzanych w organizacji wojska przeszedł z 9 Dywizji Piechoty do warszawskiej 28 Dywizji Piechoty. W dniach od 19 do 21 sierpnia 1921 pułk przybył na stały postój do Dęblina, na terenie Okręgu Korpusu Nr I.

19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 5 września, jako datę święta pułkowego. Pułk obchodził swoje święto w rocznicę boju stoczonego w 1920 roku pod Stepankowicami.

W pułku zorganizowano specjalną kompanię dla opóźnionych, która szkoliła rekrutów dla potrzeb całego DOK. Żołnierze ci wcześniej z różnych przyczyn opóźnili swoje stawiennictwo w macierzystej jednostce.

Na podstawie rozkazu wykonawczego Ministerstwa Spraw Wojskowych do Departamentu Piechoty o wprowadzeniu organizacji piechoty na stopie pokojowej PS 10-50 z 1930 roku, w Wojsku Polskim wprowadzono trzy typy pułków piechoty. 15 pułk piechoty zaliczony został do typu I pułków piechoty (tzw. „normalnych”). W każdym roku otrzymywał około 610 rekrutów. Stan osobowy pułku wynosił 56 oficerów oraz 1500 podoficerów i szeregowców. W okresie zimowym posiadał batalion starszego rocznika, batalion szkolny i skadrowany, w okresie letnim zaś batalion starszego rocznika i dwa bataliony poborowych. W pułku zorganizowano też specjalną kompanię dla opóźnionych, która szkoliła rekrutów dla potrzeb całego DOK. Żołnierze ci wcześniej z różnych przyczyn opóźnili swoje stawiennictwo w macierzystej jednostce.

Inf.: Stowarzyszenie Bocheńscy Patrioci

Notka historyczna: wikipedia.org

Fot.: Ireneusz Sobas