Opłata paliwowa, droga w Przecieszynie a sprawa polska

W dniach, kiedy przypadło napisanie kolejnego felietonu, najgorętszym tematem była kwestia uchwalenia podwyższenia opłaty paliwowej. Środki, jakie z tego tytułu popłyną do państwowej kasy, miałyby być przeznaczone na poprawę jakości polskich dróg, a co za tym idzie – poprawę bezpieczeństwa. Nie chcę na razie wypowiadać się co do samego pomysłu, tym bardziej, że stał się on politycznym orężem – młotem określanym nazwą „Paliwo Plus”, którym opozycja uderza w rządzących. Nie chcę dyskutować o samym podwyższeniu opłaty, bo to dyskusja polityczna, a nad nią zawsze przedkładam dyskusję merytoryczną.

W tym przypadku trudno jednak też i merytorycznie dyskutować, zwłaszcza że cena paliwa zmienną jest. W chwili, kiedy piszę te słowa, ceny za litr E95 na stacjach benzynowych na ogół mieszczą się w przedziale 4,20-4,50 zł., podczas gdy w roku 2012 było nawet 6 zł. Czy podwyższenie opłaty paliwowej, które de facto jeszcze nie zostało uchwalone, to pomysł dobry i przynoszący pożądane efekty, pokaże czas. Wtedy będzie można merytorycznie nie politycznie się na ten temat wypowiedzieć. Ja natomiast dziś, na kanwie ten paliwowej dyskusji, chciałbym podzielić się kilkoma refleksjami dotyczącymi jakości debaty publicznej w naszym kraju.

Jeden z posłów opozycji opublikował na Twitterze zdjęcie drogi we wsi Przecieszyn w gminie Brzeszcze, która prowadzi do posesji premier Beaty Szydło, opatrując to ironicznym komentarzem: „Droga gminna do domu PBS wybudowana bez podwyżki cen paliw. A może program #premierwkażdejgminie zamiast #paliwoPlus?” Temat podchwyciły redakcje popularnych portali, poświęcając tej kwestii obszerne publikacje. Przebija z nich ironia, najeżona hasłami, że droga powstała na koszt podatnika, że remont tej drogi nie wymagał podwyżki podatków, a najlepiej by było, gdyby w każdej gminie mieszkał premier, bo wtedy wszędzie byłyby drogi, etc. Ten poziom debaty mnie przeraża. Druga dekada XXI wieku dobiega końca, a my uznajemy za przejaw jakiegoś szczególnego nepotyzmu, że gmina wybudowała gdzieś kilkusetmetrową drogę za 140 tysięcy złotych, nawet jeśli prowadzi ona do domu polskiej premier. Dróg o podobnym, częściej o znacznie wyższym standardzie w ciągu ostatnich kilku lat wybudowaliśmy w gminie Tarnów dziesiątki kilometrów. Skoro burmistrz gminy Brzeszcze Cecylia Ślusarczyk została „rozjechana” przez media za wybudowanie nowej drogi w Przecieszynie prowadzącej do siedmiu zamieszkałych posesji, wśród których jest dom polskiej premier, to aż strach pomyśleć, co należałoby zrobić z wójtem gminy Tarnów Grzegorzem Koziołem, który w Łękawce czy Porębie Radlnej zbudował asfaltowe drogi prowadzące na przykład do jednego domu lub nieprowadzące do żadnych domów, a jedynie do pól.

Swoją drogą, gdyby Beata Szydło była osobą małostkową, to drogę ta mogła powstać już wiele lat temu. W latach 1998-2005 była burmistrzem Brzeszcz, więc mogła ją wybudować sama, a potem jako wpływowy polityk miała wiele innych możliwości, aby wymóc stosowną decyzję na władzach gminy. Nie musiała czekać na to z objęciem teki premiera. Czemu tłukła się dziurawą drogą tyle lat?

Zupełnie inną kwestią jest to, że gdyby premier mieszkała na terenie naszej gminy, też pewnie wybudowałbym nową drogę, jeśli byłaby ona w takim stanie jak ta w Przecieszynie. To kwestia prestiżu naszego państwa. Bo czy blisko czterdziestomilionowego kraju o tysiącletniej historii, kreującego własną politykę zagraniczną i aspirującego do roli przywódcy Trójmorza obejmującego całą naszą część Europy, nie stać na to, aby do domów najważniejszych osób w państwie nie trzeba było dojeżdżać po błocie? Musimy się zdecydować, czy jesteśmy europejskim państwem ze światowymi aspiracjami, czy krainą z buszu, której nazwy nikt nie potrafi wymówić. No chyba, że ktoś uważa, że nasze państwo istnieje tylko teoretycznie. To na dyskusję o drodze do domu Pani Premier rzuca zupełnie inne światło.