W ramach naszego cyklu "Rozmowy na Rękawce" wirtualnie porozmawialiśmy z prof. Aleksandrem Nalaskowskim, który w swojej najnowszej książce "Wielkie Zatrzymanie. Co się stało z ludźmi" dokonał wnikliwej analizy skutków jakie dla naszego społeczeństwa przyniosła epidemia koronawirusa.
Czym zaowocował lockdown? Czy zdalne nauczenie zdało egzamin? I czy po epidemii rzeczywiście mamy do czynienia z "nowym światem"? Prof. Nalaskowski zastanawia się też, co się stało ze społeczeństwem.
– Co się stało z ludźmi? Co się stało z ludźmi, że chcą być słabi a nie mocni? Ja nie mówię o tężyźnie fizycznej. Ja nie mówię o ułomności fizycznej. Ja mówię o takiej ułomności: "O jestem taki biedny, kocham tylko siebie, nikt mnie nie chce. Mam kompleksy to będę ćpał, albo w ogóle popełnię samobójstwo". Dlaczego ludzie nie chcą być mocni? Dlaczego nie chcą być mężni, dzielni? To jest to pytanie. Jak bez dzielności budować nowy świat?
– pyta retorycznie autor "Wielkiego Zatrzymania".
Zapraszamy do posłuchania naszej rozmowy.
Profesor pedagogiki nie tylko o edukacji
Najbardziej prześladowany w Polsce profesor, Aleksander Nalaskowski, ciętym piórem, z wielką erudycją i przenikliwością rysuje niepokojącą wizję świata XXI wieku. Nasz zabiegany i ogłupiały glob ziemski przestał się kręcić na kilka miesięcy – nastąpiło Wielkie Zatrzymanie, jak trafnie nazywa to Autor. Gdy opadł pierwszy kurz wzniecony pandemią i globalnym zamieszaniem, pojawił się ponoć nowy obraz świata. Czy faktycznie inny od poprzedniego?
Co Wielkie Zatrzymanie oznacza dla społeczeństwa globalnego oraz dla nas, Polaków – zastanawia się Autor. Docieka, czy rosnące uzależnienie technologiczne prowadzi do szczęścia, czy jednak do zguby? Pyta, w jaki to niby sposób może naprawić świat afirmacja ideologii i ruchu LGBT? Za powątpiewanie w pozytywne oddziaływanie ideologii gender na społeczeństwo spotkał się z dyskryminacją i zakazano mu nauczania (!) na macierzystym uniwersytecie w Toruniu.
Systemy szkolne w naszych nowoczesnych czasach tłumią kreatywność uczniów i kształcą obywateli biernych, nastawionych tylko na konsumpcję, podatnych na demagogię, twierdzi prof. Nalaskowski. A uniwersytety? Te czasami wręcz szkodzą! W efekcie w zastraszającym tempie spada poziom wiedzy i podstawowych umiejętności szkolnych, w tym czytelnictwa, pisze Autor, posługując się setkami konkretów. Rozprawia się z niektórymi stereotypami oraz funkcjonującymi w życiu publicznym dokumentami. Wprost miażdży punkt po punkcie słynną dyrektywę WHO nakazującą seksualną edukację dzieci i to już od narodzenia! Wykazuje, że jest to dokument obliczony de facto na destrukcję rodziny.
Książka ta jest fascynującą analizą ludzkiego ducha nadszarpniętego przez wydarzenia pierwszego półrocza 2020 r., aczkolwiek wygląda na to, że upadek owego ducha zaczął się już wcześniej. Co stało się z ludźmi? Co stało się z nami, że nasze wiano na przyszłość jest takie marne? Człowiekowi wydaje się, że dziś na wszystko można znaleźć odpowiedź. Tymczasem jest zupełnie odwrotnie – tylko garstka osób rozumie to, czego nie rozumieją pozostałe miliardy ludzi. Jeden gram wiedzy generuje paradoksalnie tony niewiedzy.
Po lekturze „Wielkiego Zatrzymania” spojrzenie Czytelnika na ten świat nie może już być takie samo.
Prof. dr hab. Aleksander Nalaskowski – urodził się w 1957 r. w Chełmży. Profesor zwyczajny nauk humanistycznych (od 1997 r.), znakomity specjalista w dziedzinie pedagogiki ogólnej, teorii szkoły oraz systemów oświatowych, przez wiele lat pełnił funkcję eksperta ds. podręczników szkolnych przy MEN. Świetny publicysta i felietonista. Pasjonat jeździectwa, w 2001 r. uzyskał uprawnienia instruktora jazdy konnej, hobbystycznie zajmuje się także majsterkowaniem i drzeworytnictwem.
W 1980 r. ukończył studia pedagogiczne na UMK w Toruniu. Pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej w Łążynie, angażując się jednocześnie w tworzenie struktur „Solidarności” nauczycielskiej, za co w 1982 r. został zwolniony z pracy. W tym samym roku został zatrudniony na stanowisku asystenta w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Doktoryzował się w 1985 r. na podstawie rozprawy Funkcje wychowawcze i kulturalne studenckiego ruchu teatralnego. Tytuł doktora habilitowanego uzyskał w 1990 r. na Uniwersytecie Wrocławskim (dorobek naukowy i rozprawa Ścieżki edukacyjne i losy życiowe twórczych trzydziestolatków).
Jednocześnie z pracą naukową prowadził ożywioną działalność pedagogiczną, zakładając w 1989 r. w Toruniu słynną niepubliczną „Szkołę Laboratorium” (gimnazjum i liceum), która stała się prawdziwą kuźnią talentów; wśród jej wychowanków znalazło się wielu absolwentów najbardziej prestiżowych uczelni na świecie. Twórca Wydziału Nauk Pedagogicznych UMK, dwukrotnie pełnił funkcje dziekana. W latach 1998–2007 był członkiem Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. Od 2015 r. członek Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta RP Andrzeja Dudę.
Autor ponad 20 książek i kilkuset artykułów naukowych. Uprawia także twórczość popularnonaukową i publicystyczną, w której nie waha się z godną podziwu odwagą opisywać problemy współczesnego świata, nie stroniąc przy tym od humoru najwyższej próby, co widać również w tej błyskotliwej książce. Z powodu swoich poglądów prześladowany przez środowiska LGBT oraz władze swojej macierzystej uczelni, która zawiesiła go w pełnieniu obowiązków nauczyciela akademickiego, co wzbudziło wielki protest wielu wybitnych pracowników nauki w Polsce.
Fot. i i opis książki pochodzą od wydawcy
